مدل بهینه‌سازی چندهدفه به‌منظور مدیریت بهره‌برداری تلفیقی با استفاده از الگوریتم‌‌های SGAs و NSGA-II

سیر گسترده فعالیتها در زمینه‌های مختلف منابع آب‌ سطحی و زیرزمینی و عدم توجه کافی به برنامه‌ریزی و مدیریت تلفیقی، ضرورت تحقیق در این خصوص را ایجاب می‌نماید. با توجه به عدم توازن در توزیع منابع آب و محدودیتهای استفاده از آبهای سطحی، تلفیق بهره‌برداری از منابع آب سطحی و زیرزمینی، امری ضروری است. در این مطالعه مدل‌سازی به گونه‌ای صورت می‌گیرد که حداقل اطمینان‌پذیری سیستم، حداکثر و هزینه‌های ناشی از عدم تأمین نیاز، احیای آبخوان، تخطّی از ظرفیت مخزن در حال بهره‌برداری و اولویتهای تخصیص حداقل گردد. برای نمایش منحنی تبادل بین این اهداف از مدل بهینه‌سازی الگوریتم ژنتیک مبتنی بر جواب غیرپست در مقایسه با الگوریتم ژنتیک مرحله‌ای استفاده شده است. نتایج مدل تدوین شده نشان می‌دهد که مدل NSGA-II در مدت زمان بسیار کمتری قادر به ارائه مقادیر بهینه تخصیص خواهد بود. با استفاده از منحنی تبادل بهینه می‌توان دریافت که برای افزایش مقدار اندکی در حداقل اطمینان‌پذیری، لازم است سیستم متحمل جریمه زیادی گردد و این نشان‌دهنده حساسیت بالای تأمین نیاز نسبت به تغییرات در سیستم طبیعی منابع آب است. از آنجا که در مدل الگوریتم ژنتیک مرحله‌ای، اهداف به صورت وزنی در قالب مدل تک‌هدفه اجرا می‌گردد، وجود جواب بهینه حاصل از این مدل در مجموعه جوابهای مدل الگوریتم ژنتیک مبتنی بر جواب غیرپست نشان از صحت مقادیر بهینه تخصیص تدوین یافته، دارد.