مدل‌های پیش‌بینی طول عمر انبارداری قطعه‌های لاستیکی در فراورده‌های ماسک محافظ

مقاله‌ی حاضر به مطالعه مدل‌های سامان‌مند پیش‌بینی طول عمر انبارداری قطعه‌های الاستومری پرداخته است. آنالیز ویژگی‌های فیزیکی- مکانیکی قطعه‌ها فراورده ماسک محافظ تمام‌صورت (مانند استحکام کششی، سختی، مقاومت پارگی، جهندگی و ازدیاد طول) و آزمون‌های عملکردی فراورده‌های نمونه‌برداری شده از انبار، بیان‌گر آن است که از میان اجزای لاستیکی، پلاستیکی و فلزی فراورده، قطعه‌های الاستومری (به‌ویژه دیافراگم‌های دم و بازدم، قطعه‌های صورتی و دهانی) دارای بالاترین سطح تخریب ناشی از انبارش هستند (شامل دیفرمگی، شکفتگی یا تنزل کیفیت و کارایی). ازاین‌رو، گلوگاه انبارش فراورده، اجزای الاستومری آن است. مطالعه‌ها نشان داد که کاربرد مدل ‌آرنیوسی (توسعه‌یافته بر پایه‌ی نتیجه‌های آزمایشگاهی پیرسازی تسریع‌یافته) در مقایسه با روش‌هایی چون WLF و Q10، منجر به تخمین دقیق‌تری از طول عمر انبارداری خواهد شد. این امر ناشی از سازگاری ذاتی مدل‌ آرنیوسی با مکانیسم فرساینده حاکم بر انبارش فراورده‌های الاستومری (اکسیداسیون حرارتی) است. نتیجه‌ها بیان‌گر آن است که از میان ویژگی‌های فیزیکی- مکانیکی الاستومر، کاربرد پارامتر ازدیاد طول منجر به افزایش در دقت محاسبه‌ها می‌شود. درنهایت، با توجه به فرمولاسیون آمیزه‌ی الاستومری موردبررسی، به تعیین محدوده‌ی تغییرهای مجاز پارامترهای پیرسازی تسریع‌یافته (شامل مدت‌زمان و دمای پیرسازی، تعداد نمونه‌ها و زمان‌های نمونه‌برداری) و نحوه ارتباط‌دهی نرخ تنزل آزمایشگاهی و طول عمر انبارداری واقعی فراورده پرداخته شد.