مدل‌سازی زبری سطح و بیشینه ضخامت براده‌ی تغییر شکل نیافته در سنگ‌زنی تخت

در این نوشتار مدلی جدید برای پیش‌بینی زبری سطح قطعه‌کار در فرایند سنگ‌زنی تخت، براساس مدل‌سازی بیشینه ضخامت براده‌ی تغییر شکل نیافته ارائه می‌شود. برای این منظور با لحاظ کردن ماهیت تصادفی توزیع و هندسه‌ی دانه‌های ساینده و درنتیجه عمق نفوذ متغیر آنها، از مفهوم تابع چگالی احتمال استفاده شده است. با مقایسه‌ی توابع توزیع مهم در هیستوگرام ضخامت براده، تابع چگالی احتمال گاما به‌عنوان بهترین تابع تعیین شد و برمبنای آن مدل‌سازی ضخامت براده‌ی تغییر شکل نیافته انجام گرفت. بیان ضخامت براده در مدل پیشنهادی تابعی از پارامترهای سنگ‌زنی، میکروساختار سنگ و شرایط سینماتیکی فرایند است. مدل زبری با انجام آزمایش‌های سنگ‌زنی تخت روی پوشش‌دهی C‌r۴C‌o-۱۰W‌C- با پاشش حرارتی ارزیابی شد و نتایج حاصله بیان‌گر تطابق قابل قبول مقادیر پیش‌بینی شده و مقادیر اندازه‌گیری شده است. این مسئله با محاسبه‌ی میانگین درصد خطای نسبی بین مقادیر پیش‌بینی شده و نتایج آزمایش‌ها نیز تأیید شده است.