محاسبه تداوم و شدت خشکسالی به‌وسیله شاخص SPEI اصلاحی (مطالعه موردی: شهرهای تبریز و ارومیه)

محاسبه تداوم و شدت خشکسالی به‌وسیله شاخص SPEI اصلاحی (مطالعه موردی: شهرهای تبریز و ارومیه) مرحمت سبقتی1*، حسام احمدی‌بیرگانی2‌، علیرضا مقدم3 1- دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه، ارومیه 2- استادیار گروه آبخیزداری دانشکده منابع طبیعی دانشگاه ارومیه، ارومیه 3- دانشجوی دکتری مهندسی منابع آب، دانشگاه ارومیه، ارومیه [مرحمت سبقتی]* [email protected] تاریخ دریافت: [توسط مجله تکمیل میشود] تاریخ پذیرش: [توسط مجله تکمیل میشود] چکیده تغییر اقلیم جهانی و افزایش وقوع خشکسالی از مسائل مهم زیست محیطی است که در سالهای اخیر مطالعات زیادی در مورد آنها صورت گرفته است. در پژوهش حاضر، تداوم و شدت خشکسالی برای شهرهای تبریز و ارومیه در دوره آماری 31ساله با شاخص SPEI اصلاحی به روش پنمن مانتیث فائو مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور پس از محاسبه میانگینهای متحرک 3، 6 و 12 ماهه جهت مقایسه بارش در دورههای زمانی متفاوت از توزیعهای آماری برای ارزیابی صحت نتایج استفاده گردید. نتایج نشان دادند بین مقادیر شاخص SPEI در شرایط خشکسالی و ترسالی برای هر دو شهر مورد مطالعه همخوانی وجود دارد. همچنین بررسی میانگین متحرک، شاخص خشکسالی و توزیعهای آماری در اکثر سالها نتایج مشابهی برای شرایط ترسالی و خشکسالی را نشان داد. بیشترین مقدار خشکسالی با روش پنمن مانتیث فائو برای ایستگاه تبریز برابر 75/2- و برای ایستگاه ارومیه برابر 2- بدست آمد. این دو شهر در سالهای 1384 تا 1389 طولانیترین دوره خشکسالی را تجربه کردند.