قربانگاه‌های انسانی توفت در بیت‌المقدس؛ بر اساس روایات عهد عتیق و منابع دورۀ اسلامی

توفت (در بیت­المقدس کهن) که در زمان کنعانیان مکانی مقدس به ­شمار می­رفته است، جایگاه قربانی­های انسانی برای نکوداشت بعل بوده است. پیشینۀ قربانی و آیین­های آن نزد قوم یهود به زمانی برمی­گردد که اسباط اسرائیل سرزمین کنعان را در وادی اردن به رهبری یوشع (فو:1426 ق. م) تصرف کردند. در این قربانگاه­ها نخستین­زادۀ انسانی و کودکان نرینه به آتش سپرده     می­شد. ارمیای  نبی نیز در سدۀ 6 ق.م در مخالفت با این آیین، منطقۀ توفت را «وادی قتل» نام نهاد. در منابع دورۀ اسلامی از این محل به عنوان جایگاه محشر نام برده شده است. نگارنده در مقالۀ حاضر کوشیده است چگونگی راه­یابی و رواج بعل­پرستی نزد اسرائیلیان و قربانی­ نخستین­­زاده­ها، به­ویژه کودکان را که به سبب نفوذ فرهنگ کنعانیان به وجود آمده بود، در دوره­ای از تاریخ یهود بررسی و تحلیل کند .