قابلیت مقایسه صورت‌های مالی و نگهداشت وجه‌نقد

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر قابلیت مقایسه صورت‌های مالی بر میزان نگهداشت وجه‌نقد شرکت‌ها می‌پردازد. بدین منظور، برای سنجش قابلیت مقایسه صورت‌های مالی از سه معیار مختلف طبق مدل دی فرانکو و همکاران (2011) و از مدل اوزکان و اوزکان (2004)، برای اندازه‌گیری نگهداشت وجه‌نقد استفاده گردید. فرضیه تحقیق نیز با استفاده از نمونه‌ای متشکل از 82 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1391 تا 1395 و با بهره‌گیری از مدل رگرسیون چندمتغیره مبتنی بر تکنیک داده‌های ترکیبی مورد بررسی قرارگرفت. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهدکه قابلیت مقایسه صورت‌های مالی موجب کاهش میزان وجه‌نقد نگهداری شده در شرکت‌ها می‌گردد. این یافته بدان معناست که قابلیت مقایسه صورت‌های مالی با کاهش هزینه‌های تحصیل و افزایش کیفیت و کمیت اطلاعات در دسترس سرمایه‌گذاران، موجب کاهش عدم اطمینان و تسهیل نظارت بر ارزیابی عملکرد مدیران می‌گردد. بدین ترتیب شرکت‌های دارای صورت‌های مالی قابل مقایسه، با محدودیت‌ها و هزینه‌های تامین مالی خارجی کمتری مواجه شده و در نتیجه، تمایل کمتری به نگهداشت وجه‌نقد دارند. همچنین، نتایج آزمون تحلیل حساسیت نشان داد که استفاده از معیار جایگزین برای سنجش نگهداشت وجه نقد و بررسی جداگانة فرضیة پژوهش به تفکیک هر سال نیز تاثیری بر نتایج اصلی پژوهش ندارد و نتایج تحقیق از استحکام برخوردار است.