فهم سیاست خارجی ترکیه در پرتودکترین عمق استراتژیک احمد داوود اغلو

قدرت یافتن حزب عدالت و توسعه در سال 2002 رویکرد نوینی را بر سیاست خارجی ترکیه حکم‌فرما کرد. برآیند این تحول بازتعریف هویت ترکیه بر اساس دکترین عمق استراتژیک و تغییر نقش ترکیه در تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی بوده است. نظریه‌پرداز اصلی این دکترین، «احمد داوود اغلو» است. پرسش اصلی پژوهش حاضر این است که مبانی و اصول دکترین «احمد داوود اغلو» به‌عنوان راهبرد اصلی سیاست خارجی حزب عدالت و توسعه بین سال‌های 2002 تا 2012 از چه مؤلفه‌هایی برخوردار بوده است؟ به‌علاوه، تا چه اندازه این دکترین در پیش‌بُرد اهداف سیاست خارجی ترکیه تأثیرگذار بوده است؟ یافته‌های پژوهش نشان داده است که دکترین عمق استراتژیک به‌عنوان مبنای سیاست‌گذاری خارجی حزب عدالت و توسعه،با تأکید بر توانمندی‌های بالقوه این کشور در ابعاد جغرافیایی، تاریخی و هویتی درپی مطرح کردن آنکارا به منزله قدرتی فرامنطقه‌ای و جهانی است. در این راستا، دولت‌مردان ترک در یک دهه اخیر، با بهره‌گیری از دیپلماسی موزون در سطح بین‌المللی، حضور فعال در بحران‌های منطقه‌ای و  سیاست جامع و بی‌طرفی در پی تحقق این هدف بوده‌اند. هر چند در این مسیر با وجود موفقیت‌های نسبی موانع زیادی را نیز پیش رو دارند.