فلسفه برای کودکان (P4c): مضامین فلسفی در داستان‌های متون کلاسیک ادب فارسی

هدف از پژوهش حاضر بررسی مضامین فلسفی داستان¬های متون کلاسیک ادب فارسی به قصد استفاده در برنامه فلسفه برای کودکان است که با روش پژوهش فلسفی و استنتاج منطقی انجام شده است. برای این منظور نخست به برنامه فلسفه برای کودکان از منظر لیپمن و چگونگی توسعه آن و نیز توفیق لیپمن در گسترش برنامه فلسفه برای کودکان و پیدایش رویکردهای مختلف پرداخته شد، آنگاه نشان داده شد هر کدام از رویکردها به فلسفه برای کودکان به جنبۀ خاصی از فلسفه تاکید دارد. بدین ترتیب با توجه به نگاه کل¬گرایانه و با عنایت به ساحت¬های فلسفه، مسائل اساسی فلسفه در سه قلمرو هستی-شناسی، شناخت¬شناسی و ارزش¬شناسی مشخص و در هر قلمرو سوالات مهمی طرح و برای هرکدام از سوالات نمونه داستانی از متون کلاسیک ادب فارسی ارائه شده است. نتایج نشان داد که: فراهم نمودن محتوایی فلسفی متناسب با فرهنگ بومی برگرفته از متون کلاسیک ادب فارسی و بازنویسی آن¬ها متناسب با سن کودکان به عنوان رویکردی کل¬گرایانه که در آن به ابعادی چون؛ فرایند تفکر، محتوای فلسفی، غنای ادبی و فرهنگ وابستگی توجه داشته باشد، امکان پذیر است.