فسیل‌شدگی در یادگیری زبان دوم: راهبردهای اجتناب برای فارسی‌آموزان غیرفارسی‌زبان- مریم اسلامی- اعظم استاجی

فسیل­شدگی در یادگیری زبان دوم:راهبردهای اجتناب برای فارسی­آموزان غیرفارسی­زبان مریم اسلامی[1]اعظم استاجی[2]تاریخ دریافت: 17/7/92تاریخ تصویب: 24/12/93 چکیده پدیدة فسیل­شدگی یا ثبات غلط در زبان میانی برای اولین بار توسط سلینکر در 1972 مطرح شد. این پدیده در زبان دوم زبان­آموز رخ می­دهد و یکی از ویژگی­های زبان ­دوم زبان­آموز است که ناشی از انحراف از هنجارهای گویشور بومی زبان و عدم رشد زبان دوم است. این پژوهش به عامل فسیل­شدگی یا ثبات غلط، عوامل مهم در این پدیده، و انواع آن در سطوح مختلف زبانی پرداخته است و همچنین با ذکر نمونه­هایی از خطاهای فارسی­آموزان روسی­زبان، انواع فسیل­شدگی در سطوح مختلف زبانی را در این دسته از فارسی­آموزان مورد تبیین قرار داده است. نمونه­ خطاهای ذکرشده از انشاهای نوشتاری فارسی­آموزان روسی­زبان که در سطح میانی فارسی­آموزی هستند، استخراج­ شده است. در نهایت، راهبردهای کاهش این عامل مؤثر در فرایند یادگیری زبان دوم، به­منظور بهره­گیری از آن در آموزش مؤثر فارسی به غیرفارسی زبانان بحث شده است. با توجه به اهداف این پژوهش، نتیجة­ حاصل از درک و شناخت این عامل مؤثر در فرایند یادگیری زبان فارسی در درک و رشد بهتر این زبان برای غیرفارسی­زبانان مؤثر خواهد بود. همچنین بهره­گیری از شیوه­های ارائه‌شده در اجتناب از این عامل در زبان فارسی به­عنوان زبان دوم، سبب بهبود و رشد بهتر فرایند زبان­آموزی در فارسی­آموزان غیرفارسی­زبان می­گردد. واژه­های کلیدی: فسیل‌شدگی، ثبات غلط، زبان بینابین،  فارسی به­عنوان زبان دوم، فارسی­­آموزان روسی­زبان[1] کارشناس ارشد زبان‌شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد (نویسندة مسئول)؛  [email protected][2] دانشیار گروه زبان‌شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد؛  [email protected]