فرهنگ ایمنی بیمار و عوامل تأثیرگذار بر آن از دیدگاه پرستاران مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) تبریز

پیش‌زمینه و هدف: در راستای بهبود ایمنی بیمار، کشورها بر آن هستند تا ایمنی سیستم­ها را پایش کنند و در این مسیر لازم است فرهنگ ایمنی بیمار نیز بررسی و در بین کارکنان توسعه یابد. این پژوهش باهدف تعیین وضعیت فرهنگ ایمنی بیمار و عوامل تأثیرگذار بر آن در مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) در تبریز انجام گرفت. مواد و روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه پژوهش پرستاران بخش‌های جراحی بودند که تعداد 101 پرستار به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار جمع­آوری، پرسشنامه فرهنگ ایمنی بیمار (HSOPSC) و اطلاعات جمعیت شناختی پرستاران بود. جهت تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آزمون‌های آماری تی مستقل، ANOVA، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چند متغیره در نرم‌افزار آماری SPSS22 استفاده شد. یافته‌ها: در ابعاد فرهنگ ایمنی بیمار، بیشترین میانگین نمرات مربوط به ابعاد یادگیری سازمانی-بهبود مداوم، حمایت مدیریت بیمارستان از ایمنی و ادراک کلی از فرهنگ ایمنی و کم‌ترین میانگین نمره مربوط به ابعاد کار تیمی مابین واحدهای سازمانی، امور مربوط به کارکنان و پاسخ غیرتنبیهی به خطاها بود. طبق نتایج آزمون همبستگی پیرسون، متغیرهای سن (P<.01) و سابقه کار (P<.05) بافرهنگ ایمنی بیمار رابطه مثبت معنی­داری داشت. در مدل رگرسیون تنها متغیر سن تأثیر معنی­داری بر فرهنگ ایمنی بیمار داشت (B=0/98, CI%95=0/97-1/88, P=0/03). بحث و نتیجه‌گیری: در راستای رسالت اصلی بیمارستان‌ها که ارائه خدمات اثربخش و ایمن است، توجه به فرهنگ ایمنی بیمار باید در اولویت برنامه‌های مدیریتی قرار گرفته و در راستای افزایش این فرهنگ، زمینه برای ارتقای ایمنی بیمار فراهم گردد.