فراوانی حشرات در سیستم کشت خالص و مخلوط سویا و ذرت

افزایش تولید محصولات با تنوع زراعی بیش­تر از طریق کشت مخلوط می‌تواند در بهبود کارکردها و خدمات اکوسیستمی مؤثر باشد. یکی از مهم‌ترین کارکردهای نظام‌های کشت مخلوط کاهش در جمعیت آفات و در نتیجه افزایش عملکرد گیاهان زراعی می­باشد. این بررسی با هدف تأثیرسیستم کشت مخلوط سویا و ذرت بر فراوانی حشرات گیاه خوار، گرده­افشان و دشمنان طبیعی، در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با 5 تیمار (100:0 کشت خالص ذرت، 0:100 کشت خالص سویا و ترکیب­های 50:50، 25:75، 75:25 سویا: ذرت) و 4 تکرار انجام شد. به منظور جمع­آوری حشرات از روش­های مختلف نمونه­برداری از جمله تله گودالی، الک، کارت­های زرد و آبی رنگ چسبدار، ضربه زدن، تورحشره­گیری و شمارش در محل استفاده شد. نمونه­برداری در 5 دوره و در فواصل 14 روز انجام گرفت. در مجموع تعداد 7395 حشره جمع­آوری شد که به 10 راسته و 39 خانواده تعلق داشتند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که جمعیت هر سه گروه از حشرات جمع­آوری شده (حشرات گیاه­خوار، گرده­افشان ها و دشمنان طبیعی) به طور معنی­داری تحت تأثیر سیستم کشت مخلوط قرار گرفت، به طوری که بیش­ترین تعداد دشمنان طبیعی و کم­ترین تعداد حشرات گیاه خوار در تیمار 50:50 سویا: ذرت مشاهده شد. همچنین بیش­ترین تعداد حشرات گرده­افشان مربوط به تیمار 25:75 سویا: ذرت بود، در حالی­که بالاترین تعداد حشرات گیاه­خوار، و در پی آن کم­ترین تعداد حشرات گرده­افشان و دشمن طبیعی در تیمار کشت خالص ذرت مشاهده شد. نتایج نشان داد بین حشرات دشمن طبیعی و گیاه خوار و همچنین بین عملکرد سویا و جمعیت حشرات گیاه­خوار یک رابطه منفی (معکوس) وجود دارد. بر اساس نتایج این پژوهش، برخی از تیمار­های مخلوط سویا و ذرت، دارای مهار زیستی مؤثرتری بوده و افزایش عملکرد بیش­تری نسبت به کشت خالص هر دو گیاه نشان دادند.