فراوانی استئواسکلروز ایدیوپاتیک در کلیشه پانورامیک مراجعین به بخش رادیولوژی دانشکده دندان پزشکی قزوین(1388)

زمینه: استئواسکلروز آیدیوپاتیک از ضایعه های رادیواپک شایع استخوان فک است. این ضایعه بدون علامت است و اغلب در رادیوگرافی های مختلف به طور تصادفی کشف می شود. هدف: مطالعه به منظور تعیین فراوانی استئواسکلروز آیدیوپاتیک در کلیشه پانورامیک مراجعین به بخش رادیولوژی دانشکده دندان پزشکی قزوین انجام شد. مواد و روش ها : این مطالعه توصیفی از مهر تا دی ماه 1388 بر روی تعداد 820 رادیوگرافی مراجعین به بخش رادیولوژی دانشکده دندان پزشکی قزوین که به دلایل مختلف تهیه شده بودند، انجام شد. اطلاعات مربوط به هر رادیوگرافی شامل محل، تعداد، شکل، نوع ارتباط با دندان و دانسیته ضایعه ( ترابکولار-کورتیکال ) و نیز اطلاعات مربوط به سن و جنس بیماران ثبت شد. داده ها به صورت جداول ارایه شدند. یافته ها: رادیوگرافی ها متعلق به 355 بیمار مرد و 465 بیمار زن از کل رادیوگرافی های مورد بررسی، در 87 بیمار (%61/10)، 97 مورد استئواسکلروز آیدیوپاتیک به اشکال و در نواحی مختلف مشاهده شد که %52/50 حدودی مشخص و %64/54 دانسیته ترابکولار داشتند. در گروه زنان %63/58 و در گروه مردان %37/41 مبتلا بودند. بیش تر ضایعه ها در فک پایین به خصوص در ناحیه مولر اول (%93/30) و مولر دوم (%75/24) و اکثراً (%05/35) بدون ارتباط با دندان بودند. بیش ترین فراوانی این ضایعه ها در دهه های سنی چهارم و پنجم زندگی بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، به نظر می رسد ضایعه های استئواسکلروز آیدیوپاتیک در فک پایین به ویژه در نواحی مولر، نسبت به نواحی دیگر بیش تر است و زنان را بیش تر از مردان درگیر می کند.