فراترکیب اثرات جهانی‌شدن بر نهاد علم در بستر جمهوری اسلامی ایران

نظریه جهانی‌شدن یکی از معروف‌ترین نظریات علوم اجتماعی است که با هدف تداوم و تقویت مدرنیته ارائه‌ شده است. هرچند جهانی‌شدن یک واقعیت اجتماعی است ولی صورت‌بندی علمی و ادبیات نظری گسترده‌ی آن، جهت بسط و تقویت تمدن و فرهنگ غرب به کار گرفته‌شده است. پدیده جهانی‌شدن در موضوعات مختلف اجتماعی اثرات مثبت و منفی مختلفی داشته است که البته این اثرات در کشورهای مختلف نیز متفاوت بوده است. در این میان، جهانی‌شدن نهاد علم با پیچیدگی‌های بیشتر و عمیق‌تری مواجه است. در این پژوهش به دنبال فراترکیب اثرات جهانی‌شدن برنهاد علم در جمهوری اسلامی ایران بوده‌ایم و بر همین اساس تمام آثار مربوط به اثرات جهانی‌شدن علم بر مناسبات علمی جمهوری اسلامی که موردتوجه سیاست پژوهان بومی کشورمان قرارگرفته‌اند، به‌وسیله الگوی فراترکیب و روش تحلیل مضمون موردمطالعه قرارگرفته‌اند و بر اساس نتایج آن به فراترکیب اثرات جهانی‌شدن علم دست‌یافته‌ایم. نتایج فراترکیب در چهار رکن اثرات آموزش جهانی‌شدن علم، اثرات پژوهشی جهانی‌شدن علم، اثرات جهانی‌شدن علم بر مدیریت و ساختار دانشگاهی و درنهایت اثرات جهانی‌شدن علم بر فرهنگ علمی کشور، دسته‌بندی‌شده‌اند.