غیاث الدین منصور دشتکی و رساله‌ی طبی «معالم الشفاء» او
author
Abstract:
Giasaddin Mansour Dashtaki Shirazi was a prominent scholar and philosopher in the post-Islamic Iran. Among the fields he was proficient and knowledgeable in, the least attention has been paid to him as an influential figure in medicine, and this has in turn led to his expertise in other sciences to be neglected as well. Among Dashtaki’s works two are on medicine, and there are also historic accounts of his hygiene behavior and adherence to medical recommendations. These are indicative of Dashtaki being an outstanding figure in medicine in spite of his involvement in other scientific and administrative endeavors. The present paper will employ a descriptive-analytical approach to investigate his influence on medicine and his medical treatise Ma’alem-o-Shafa. Based on the findings of this study, any research on the Iranian or Islamic medicine of the 10th century H.Q. would be incomplete without studying Dashtaki and Ma’alem-o-Shafa. It is therefore recommended that Ma’alem-o-Shafa be translated and published so that it can be used in research of this type.
similar resources
غیاث الدین منصور دشتکی و رساله ی طبی «معالم الشفاء» او
غیاث الدین منصور دشتکی شیرازی از حکما و فلاسفه ی بزرگ در ایران دوره ی اسلامی است. در میان علوم و تخصص ها، کم ترین توجه، به شخصیت و فعالیت های عملی او در حوزه ی طب و پزشکی شده است. این مسأله موجب شده تا سایر دانش ها و علومی که او در آن ها نیز تخصص زیادی داشت، مورد غفلت واقع شود. در مجموعه آثار دشتکی، دو اثر علمی در حوزه ی طب وجود دارد. هم چنین، گزارش های تاریخی از رفتارهای بهداشتی و رعایت توصیه ...
full textمعاد جسمانی از دیدگاه غیاث الدین منصور دشتکی و ملاصدرا
در قرن دهم هجری در زمینه ی بحث عقلی از معاد جسمانی نخستین قدم از سوی «غیاث الدین منصور دشتکی شیرازی» در مکتب فلسفی شیراز برداشته شد. وی با تألیف کتاب حجّه الکلام نظریه ای بدیع در این مسأله ارائه کرد. صدرالمتالّهین که به این کتاب دسترسی داشت، نظریه ی ابتکاری غیاث الدین منصور را در این مسأله مورد مناقشه قرار داد و اشکال تناسخ را بر آن وارد دانست. وی با تمسّک به مبانی ابتکاری اش در حکمت متعالیه، برها...
معاد جسمانی و روحانی در تفکر غیاث الدین منصور دشتکی
غیاث الدین منصور دشتکی به عنوان یکی از پایه گذاران مکتب شیراز، نخستین کوشش عقلانی برای اثبات معاد جسمانی را انجام داده است. از این رو، پژوهش حاضر علاوه بر تبیین تأثیرپذیری وی از فیلسوفان متقدم بر خود، بیشترین توجه را به نظریه معاد جسمانی دشتکی معطوف داشته است. او معاد جسمانی را اعاده بدن دنیوی عنصری در سرای آخرت خوانده و این نظر را مطابق قرآن و روایات و از ضروریات دین اسلام می داند. در این ...
15 صفحه اولمحاکمه بین جلال الدین دوانی و غیاث الدین منصور دشتکی در شرح هیاکل النور سهروردی
چکیده: به گواه مورّخان فلسفه اسلامی، مکتب فکری شیراز، دوره ای از تاریخ فلسفه اسلامی به شمار می رود که در خلال آن، آثار و آراء فیلسوفان، عرفا و حکمای ادوار گذشته بازخوانی شده، در حوزه تفسیر و تحشیه مورد بررسی قرار می گیرند. از جمله بررسی های موفّق از این نوع، یکی شرحی است که محقّق دوانی، بر رساله «هیاکل النّور» شیخ اشراق می نویسد و دیگری، شرح غیاث الدین دشتکی، بر این رساله که به منظور جرح و نقد شرح...
15 صفحه اولالسفیر فی الهیئةِ غیاث الدین منصور دشتکی: خلاصه‌ای از هیئت بطلمیوسی و اشکالات آن در عهد صفوی
رسالۀ السفیر فی الهیئة از جمله رساله‌های مختصر هیئت است که غیاث‌الدین منصور دشتکی، دانشمند بزرگ دورۀ صفوی، آن را در سال 906ق تألیف کرده است. بررسی آن از چند منظر اهمیت دارد: اول، این رساله از جمله آخرین کتاب‌هایی است که در ادامۀ سنت هیئت‌نگاری در دورۀ اسلامی نوشته شده است. دوم، این رساله در دوره‌ای تألیف شده که ازآن به دورۀ افول علم اسلامی تعبیر می‌شود. سوم، در این کتاب، بر خلاف رویۀ کتاب‌های م...
full textMy Resources
Journal title
volume 4 issue 5
pages 1- 10
publication date 2011-10
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023