عوامل همگرایی و واگرایی در روابط ترکیه و جمهوری اسلامی ایران(2002تا 2012) دوران حزب عدالت و توسعه

منطقه خاورمیانه از دیرباز یکی از مهمترین مناطق جهان و دارای اهمیت قابل توجه استراتژیک بوده است و دو کشور ایران و ترکیه با توجه به توانمندی­های نرم افزاری و سخت افزاری خود همواره به عنوان دو قدرت مهم و کلیدی این منطقه مطرح بوده­اند. ایران در دوره­های تاریخی مختلف همواره رسیدن به یک جایگاه برتر در منطقه خاورمیانه را به عنوان یکی از رئوس هدف گذاری­های بین­المللی خود قرار داده است. از طرفی دیگر ترکیه همانند ایران به عنوان یکی از قدرت­های برتر خاورمیانه شناخته می­شود، و در صدد دستیابی به موقعیت قدرت اول منطقه می­باشد پس از به قدرت رسیدن اسلام گرایان"حزب عدالت و توسعه" در این کشور و طرح اسلام لیبرال در مقابل اسلام انقلابی ایران به چالشی جدید در سیاست خارجی ایران و به تبع آن در روابط دو کشور تبدیل شد. پژوهش حاضر در پی آن است که اولا، تحولات روابط و مناسبات دو جانبه ایران و ترکیه را در دوران پس از روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه در ترکیه مورد مطالعه قرار دهد و اینکه آیا روی کار امدن حزب عدالت و توسعه عاملی برای افزایش همکاری و تعامل دو کشور در خاورمیانه بوده است