عوامل مؤثر بر حضور دانشجویان دانشکده دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در کلاس‌های درس

  زمینه و هدف : کلاس‌های درس محل مناسبی برای انتقال تجربیات استادان به دانشجویان و درک بهتر مطالب درسی می‌باشد. عدم حضور دانشجویان در کلاس‌های درس نظری یکی از مهم‌ترین مشکلات آموزشی رو به افزایش سال‌های اخیر دانشگاه‌های علوم پزشکی بوده است. این مطالعه به منظور تعیین عوامل مؤثر بر حضور در کلاس‌های درس نظری از دیدگاه دانشجویان دانشکده دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال تحصیلی 91-1390 انجام شد.   روش کار: مطالعه مقطعی- توصیفی حاضر بر روی 150 دانشجوی دانشکده دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسش‌نامه‌ای متشکل از دو بخش بود. بخش اول اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم پرسش‌نامه استاندارد عوامل مؤثر بر حضور دانشجویان در کلاس‌های درس نظری را در برمی‌گرفت. از پرسش‌نامه 20 سؤالی که پیش‌تر روایی و پایایی آن اندازه‌گیری و بر اساس مقیاس پنج درجه‌ای لیکرت (از تأثیر بسیار تا بی‌تأثیر و دامنه نمره از 80-0) تنظیم شده بود، استفاده گردید. نمره بهتر بیانگر مؤثرتر بودن عوامل پرسش شده در حضور دانشجویان در کلاس درس بود. پرسش‌نامه به صورت خودایفا توسط دانشجویان تکمیل گردید. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS و آنالیز رگرسیون خطی در سطح معنی‌داری 05/0 مورد تجریه و تحلیل قرار گرفت.   یافته‌ها: 7/58 درصد دانشجویان مؤنث، 3/83 درصد مجرد و 3/61 درصد بومی بودند. میانگین سنی دانشجویان 7/1 ± 7/20 سال بود. میانگین نمره پاسخگویی دانشجویان 59/9 ± 24/58 از 80 به دست آمد. بین محل سکونت، سال تحصیلی دانشجویان و جنس دانشجویان با میانگین نمره پرسش‌نامه ارتباط آماری معنی‌داری مشاهده شد. از بین عوامل مؤثر بر حضور در کلاس‌های درس نظری، بیشترین نمره به ترتیب مربوط به روش تدریس مناسب، تسلط استادان به مبحث درسی و علاقه به درس بود. شرکت در کلاس به عنوان وظیفه و درگیر شدن فعال دانشجو از جمله عواملی بود که کمترین علت حضور در کلاس از نظر دانشجو بود.   نتیجه‌گیری: با عنایت به نتایج پژوهش حاضر، می‌توان گفت که حضور در کلاس‌های درس متأثر از عوامل مربوط به هر دو گروه مدرسین و دانشجویان می‌باشد، اما میزان و تداوم حضور مؤثر دانشجویان در کلاس درس به وسیله عواملی مانند روش تدریس مناسب، تسلط استادان به درس و علاقه به مباحث درسی تعیین می‌گردد.