عوامل مؤثّر بر اجرای موفّق طرح تجمیع دهیاری‌ها (مطالعه موردی: شهرستان روانسر)

ایجاد دهیاری‌ها مهم‌ترین اقدام مدیریت روستایی در دهه‌های اخیر بوده است. با وجود جدید بودن قانون دهیاری‌ها، در سال‌های اخیر، زمزمة طرح تجمیع دهیاری‌ها مطرح شده است. این پژوهش، به بررسی طرح تجمیع دهیاری‌ها و مؤلّفه‌های مؤثّر بر آن پرداخته است. هدف تحقیق، بررسیمؤلّفه‌هایی است که بر اجرای طرح مزبور تأثیر می‌گذراند. روش پژوهش، کمّی، پیمایشی بوده که از ابزار پرسشنامه جهت جمع‌آوری اطّلاعات استفاده شده است. حجم نمونه بالغ بر 70 نفر از دهیاران شهرستان روانسر بوده است که به روش سرشماری انتخاب شده‌اند. پایایی تحقیق از طریق ضریب آلفای کرونباخ و روایی تحقیق از پنل متحصّصان مورد تأیید قرار گرفت. یافته‌های پژوهش بیان می‌کنند که طرح تجمیع با مخالفت دهیاران روبه‌رو است. نگرانی نسبت به وجود اختلاف بین دهیاران منتخب و شوراهای روستایی و همچنین اختلافات فرهنگی و چالش‌های مدیریتی از نگرانی‌های این طرح است. در مجموع سه عامل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، مدیریتی در موفّقیّت طرح تجمیع دهیاری‌ها نقش دارند که وزن عامل اجتماعی و فرهنگی نسبت به سایر متغیّرها در موفّقیّت طرح تجمیع دهیاری‌ها بیشتر است و از جمله عوامل مؤثّر در طرح تجمیع دهیاری‌ها هستند که باید مورد توجّه قرار گیرند.