عوامل فردی، محیطی و شغلی مؤثر بر رضایت شغلی اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی

زمینه و هدف : شناخت عوامل مؤثر در ایجاد رضایت شغلی اعضای هیأت علمی می­تواند در افزایش رضایت شغلی آنان و ایجاد انگیزه در جهت انجام فعالیت­های آموزشی و پژوهشی مفید باشد. این مطالعه با هدف شناخت عوامل فردی، محیطی و شغلی مؤثر بر رضایت شغلی اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی انجام شد. روش­کار : در پژوهش توصیفی- تحلیلی حاضر، 94 نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی مشارکت داشتند. به منظور آنالیز داده­های مطالعه از آنالیز رگرسیون گام به گام، آزمون ضریب همبستگی پیرسون، t مستقل، آزمون کروسکال- والیس، آنالیز واریانس و آمار توصیفی استفاده شد. یافته­ها : میانگین (انحراف معیار ± ) نمره کل رضایت شغلی اعضای هیأت علمی 6/72 (91/16 ± ) از 135(حداکثر نمره) بود. وضعیت تأهل، داشتن وسیله نقلیه، مدرک تحصیلی، مرتبه دانشگاهی، مدرک تحصیلی همسر و وضعیت مالکیت منزل مسکونی، در میزان رضایت شغلی اعضای هیأت علمی تأثیر داشت (05/0> P ). همچنین سن، تعداد فرزندان و میزان درآمد خارج از دانشگاه با میزان رضایت شغلی اعضای هیأت علمی ارتباط معنا دار داشت (05/0> P ). نتیجه­گیری : رضایت شغلی با عوامل اقتصادی، آموزشی، پژوهشی، اداری، انگیزشی و رفاهی ارتباط معنا دار دارد. چنانچه عواملی چون کمبود حقوق، کمبود امکانات رفاهی ودیگر موارد مورد توجه قرار گیرند، رضایت شغلی اعضای هیأت علمی افزایش خواهد یافت.