عوامل خطر ناخنک در استان ایلام، ایران

هدف: ‌ارزیابی عوامل خطر ناخنک در استان خشک و گرمسیری ایلام در کشور ایران. روش پژوهش: در این مطالعه، بیماران مراجعه‌کننده به درمانگاه چشم‌پزشکی به دو گروه تقسیم شدند. در کل، ۲۱۰ نفر مبتلا به ناخنک یا پینگوکولا یک یا دوطرفه به عنوان گروه مورد بودند و ۲۱۰ نفر، در گروه سالم (کنترل) قرار گرفتند. عوامل جمعیت‌شناسی شامل محیط زندگی، نوع بیماری، یک یا دوطرفه بودن بیماری، سابقه خانوادگی ناخنک، سابقه مصرف سیگار، کار در محیط بیرون، نانوایی، جوشکاری، شرایط چشمی (تراخم، گلوکوم، خطای انکساری و خشکی چشم) استفاده از عینک، در معرض اشعه فرابنفش بودن و بیماری‌های سیستمیک در هر دو گروه ثبت شد و جهت بررسی خطر مورد مقایسه قرار گرفت. یافته‌ها: در تحلیل آماری تک‌متغیره، سن (۰/۰۰۱P=)، جنس (۰/۰۰۱P=)، سابقه خانوادگی ناخنک (۰/۰۰۱P=)، سابقه استعمال سیگار (۰/۰۰۱P<)، سابقه نان‌پزی (۰/۰۴۵P=)، تجربه جوشکاری (۰/۰۰۱P<) فشارخون بالا (۰/۰۰۱P<)، سابقه بیماری عروقی کرونر (۰/۰۰۱P<)، چاقی (۰۳۸/۰P=)، منطقه سکونت روستایی (۰۲۵/۰P=) و در تحلیل آماری چندمتغیره، فقط سابقه خانوادگی ناخنک (۰۰۱/۰P<)، استعمال سیگار (۰/۰۰۱P<)، سابقه نان‌پزی ۰/۰۰۰۲P=)، سن (۰/۲۳P=) و بلفاریت شدید (۰/۰۰۲P=) به صورت معنی‌دار با بروز ناخنک ارتباط داشتند. نتیجه‌گیری: این مطالعه در مقایسه با مطالعات قبلی، عوامل خطر بیش‌تری را در ارتباط با شیوع ناخنک مورد بررسی قرار داد و عوامل خطر ثابت شده قبلی را تایید نمود. سابقه خانوادگی و بلفاریت عوامل خطری بودند که در مطالعات قبلی به عنوان عوامل خطر و در این مطالعه به عنوان مواردی که به صورت معنی‌داری با ایجاد ناخنک ارتباط داشتند، گزارش شدند.