عملکرد و کاربردهای پزشکی وزیکول های خارج سلولی باکتری ها

وزیکول های خارج سلولی، ذراتی در اندازه نانومتری هستند که در حدود پنجاه سال پیش مورد شناسایی قرار گرفتند. از زمانی شناسایی این نانوساختارها مشخص گردید که تقریبا همه باکتری ­های گرم منفی در طی رشد طبیعی خود وزیکول ­های خارج سلولی را ترشح می­کنند. امروزه تولید وزیکول­ های غشایی توسط باکتری­ های گرم مثبت، انگل­ ها، قارچ ­ها و مایکوباکتری­ ها گزارش گردیده است. از آنجایی که این ذرات نانومتری بسیاری از اجزای باکتریایی همانند DNA،RNA ، پروتئین ، اندوتوکسین و مولکول های ویرولانس را حمل می کنند، در تعامل با محیط و دیگر باکتری ها نقش بسیار مهمی را دارا هستند، به همین جهت بسیاری از این وزیکول ها در ارتباط با انتقال عوامل بیماری­زا، ترکیبات پروتئینی آنتی ژنیک و توسعه واکسن های غیر سلولی و هم چنین به عنوان انتقال دهنده های دارو مطرح می شوند. مطالعات صورت گرفته در این زمینه تا به امروز بیشتر در ارتباط با نقش ­های بیماریزایی و فیزیولوژیکی این نانوساختارها در ارتباطات بین گونه ­ای بحث می­کند. این مقاله بیشتر بر روی نقش  وزیکول ­های خارج سلولی باکتری­ ها و عملکردهای پاتولوژی و فیزیولوژی که در میان کنش ­های بین باکتری­ ها و همینطور باکتری و میزبان نقش دارند به بحث خواهد پرداخت. . از آنجایی که وزیکول­ های خارج سلولی در بیماری­زایی، انتقال افقی ژن، تنظیم بیان ژن، تنظیم پاسخ ایمنی، و  پیام­ رسانی سلولی  نقش موثری دارند، مطالعات بیشتری در زمینه کاربرد پزشکی این نانوساختارها بعنوان نسل جدیدی از واکسن­ ها، ادجوانت ها، عوامل انتقال­ دهنده دارو مورد نیاز می باشد.