عملکرد آب‌شکن‌ها در روند تغییرات خط ساحل

کنترل فرسایش در مناطق ساحلی، امری ضروری می‌باشد. در نزدیکی نیروگاه اتمی بوشهر منطقه ساحلی لیان که دارای چشم‌اندازهای طبیعی زیبایی است،در حال تخریب می‌باشد.هدف از این تحقیق بررسی عملکرد سازه آب‌شکن درمنطقه است. با استفاده از نرم‌افزار MIKE21، نوار ساحلی لیان مدل‌سازی شده و به روش سعی و خطا سازه‌های آب‌شکن با طول‌های متفاوت در مکان‌های مختلف از سایت قرار داده شده و میزان رسوب‌گذاری و فرسایش در هر حالت مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این تحقیق بیانگر این است که استفاده از آب‌شکن به عنوان سازه حفاظت ساحلی، اگر با مطالعه دقیق انجام نشود، می‌تواند اثرات مخربی در پایین دست سازه ایجاد کند. طول آبشکن‌ها و محل ونحوه قرارگیری آنها نسبت به خط ساحل و یکدیگر، بر رسوب‌گذاری و فرسایش منطقه و حجم آن تأثیر دارد.مدلسازی کمک می‌کند که با توجه به نوع کاربری منطقه سازه مناسب و محل آن انتخاب شود. بعنوان مثال در نقطه 150 از خط نوار ساحلی  پس از قرار دادن دو سازه آبشکن به طول 500 متر، پس از 20 سال تقریبا 120 متر فرسایش رخ خواهد داد. در حالتی که با افزایش طول آبشکن به 850 متر میزان فرسایش این نقطه به 23 متر خواهد رسید. در نقطه 85 از نوار خط ساحل پس از قرار دادن دو سازه آبشکن به طول 500 متر، با گذشت 20 سال تقریبا 275 متر رسوب‌گذاری خواهیم داشت. اگر طول آبشکن به 850 متر افزایش یابد، 258 متر رسوب‌گذاری داریم.