عدم نیاز به اخذ برائت در عملیات جراحی و طبی

چکیده مقدمه: از دیرباز این پرسش مطرح بوده است که آیا پزشک در صورت آسیب دیدن یا ازبین رفتن بیمار در فرایند درمان ضامن است یا خیر؟ بحث: در این نوشتار پس از بررسی دو نظریه فقهای شیعه وادله مؤافقان و مخالفان نتیجه گرفته شده است که ادله موافقان از اثبات این مدعا در مورد ضمان پزشک قاصر است. با توجه به اینکه در دنیای امروز، پزشک سال‌ها در دوره های عمومی و تخصصی به طور نظری و عملی کار می کند و در نهایت پس از فراغت از تحصیل نسبت به اجرای قواعد و نظام‌ها و مهارت‌های پزشکی با رعایت شؤون الهی و انسانی سوگند یاد می‌کند، اینکه قایل شویم: اصل بر ضمان پزشک است, دور از عدالت به نظر می رسد. نتیجه‌گیری: البته در اینکه پزشک در فرایند درمان اگر تعدی و تفریط کرده باشد بدون شک ضامن است بحثی نیست لکن اصل بر ضمانت ومجبور به جبران خسارت بودن او (مستفاد از موادی از قانون مجازات اسلامی) محل تأمل بلکه محل اشکال است. به نظر می رسد در بازنگری جدید، اصل بر عدم ضمان یعنی عدم نیاز به اخذ برائت از پزشک باشد، این یعنی مفاد قاعده احسان که از موارد مسقط ضمان است