طراحی مدل شکوفایی دختران بر اساس توانمندی های منشی مادران با نقش میانجی شیوه های فرزندپروری

هدف: پژوهش حاضر، با هدف طراحی مدل ساختاری توانمندی‌های منشی مادران و شکوفایی دختران با نقش میانجی گری سبکهای فرزند پروری اجرا شده است. روش: پژوهش از نظر هدف کاربردی و طرح پژوهش، توصیفی– همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرری در سال تحصیلی 98-97 به همراه مادران آنها بود. تعداد 465 دانش آموز و مادر آنها با روش خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند. به منظور اندازه گیری متغیرها، از سه پرسشنامه شکوفایی سلیمانی و همکاران (1394)، توانمندیهای منشی پترسون و سلیگمن (2004) و شیوه های فرزند پروری بامریند (1991) استفاده شده است. یافته ها: نتایج نشان داد توانمندیهای اصالت، روشنفکری، تحسین زیبایی و قدردانی مادران برشکوفایی دختران و همچنین توانمندیهای مهربانی، هوش اجتماعی، انصاف، رهبری، خودتنظیمی بر سبک فرزند پروری قاطع اثر مستقیم دارد. بررسی اثر مستقیم سبک فرزندپروری مادران بر شکوفایی دختران بیانگر این مطلب است که سبک فرزندپروی سهل گیرانه و مستبدانه مادران بر شکوفایی دختران اثر معنادار ندارد، اما سبک فرزندپروری قاطع مادران بر شکوفایی دختران اثر مستقیم دارد. نتایج پژوهش اثر غیرمستقیم توانمندیهای مهربانی، هوش اجتماعی و رهبری، را بر شکوفایی با واسطه گری سبک فرزندپروری قاطع تایید کرد. نتیجه گیری: تقویت و کاربرد توانمندی های منشی معنادار شده در مادران هم به صورت مستقیم و هم  بصورت غیر مستقیم از طریق تاثیری که بر سبک فرزند پروری قاطعانه می گذارد می توان موجب ارتقای شکوفایی دختران آنها گردد.