طراحی محیطی زیرساخت‌های اکولوژیک منظر شهری با استفاده از اصل پیوستگی با انشعابات (AWOP) به منظور ارتقای کیفیت زندگی شهری (مطالعۀ موردی: منطقۀ دو شهرداری تهران)

جمعیت شهرها در جهان به نحو فزاینده‌ای رو به گسترش است و طبق گزارش‌ها از سال 2008 بیش از نیمی از جمعیت جهان در شهرها زندگی می‌کنند. رشد جمعیت، گسترش مقیاس شهر و تراکم توسعۀ صنعتی، اکوسیستم‌ها و الگوهای اصلی اکولوژیکی منطقه‌ای را به شدت تغییر داده و به ازدیاد تولید آلاینده‌هایی منجر شده و محیط‌زیست اکولوژیکی شهر را تحت تأثیر قرار داده است. این امر همچنین سلامت، بقا و کیفیت زندگی شهروندان را تهدید می‌کند. هدف این پژوهش شناخت، تحلیل و طراحی محیطی زیرساخت‌های اکولوژیک منظر با استفاده از اصل پیوستگی با انشعابات، در منطقۀ دو شهرداری تهران به منظور بهبود ساختار و الگوهای اصلی اکولوژیک منطقه و در نهایت افزایش سطح کیفیت زندگی شهروندان است. به همین منظور اصل AWOP که از اصول مهم و کاربردی علم اکولوژی منظر است مطالعه و معرفی شد. سپس، زیرساخت‌های اکولوژیک منظر در سطح منطقۀ دو شناسایی شدند. در مرحلۀ بعد پس از مشاهدات و بررسی‌های میدانی چارچوب سیاست‌ها و اقدامات استراتژیک در چارچوب طراحی اکولوژیک زیرساخت‌های شهری در حیطه‌های تقویت، حفاظت، بهسازی و مرمت در پنج پهنۀ اکولوژیک مهم و اساسی روددرۀ درکه، روددرۀ فرحزاد، پارک پردیسان، کانال سیل‌برگردان غرب و باغ‌های طرشت تدوین و در نهایت شبکۀ زیرساخت‌های اکولوژیک منظر منطقه طبق اصل معرفی شده، طراحی شد.