طراحی الگوی توسعه سرمایه فرهنگی در خانواده ایرانی

سرمایه فرهنگی مفهوم نسبتا جدیدی است که امروزه از عوامل توسعه پایدار شناخته شده است. بعلت اهمیت نهاد خانواده در جامعه ایرانی و تغییرات فرهنگی این نهادِ تاثیرگذار بر توسعه فرهنگی، توسعه سرمایه فرهنگی خانواده بعنوان یکی از مهمترین نهادهای اجتماعی، می تواند تاثیرات شگرفی در توسعه و ارتقاء سطح فرهنگ جامعه ایرانی داشته و این تحول مثبت، مسیر رسیدن به توسعه پایدار را تسهیل کند. این مقاله در رابطه با پژوهشِ ﻃﺮاﺣﻲ اﻟﮕﻮ ﺟﻬﺖ توسعه ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲِ خانواده تهیه گردیده و ﻫﺪف آن ﻛﺎرﺑﺮدی و از ﻧﻈﺮ ﮔﺮدآوری اﻃﻼﻋﺎت، ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ ﭘﻴﻤﺎﻳﺸﻲ است. ﻣﺪل مفهومی پژوهش ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ، میان 30 نفر از ﺧﺒﺮﮔﺎن ﻣﻮرد آزمون ﻗﺮار ﮔﺮفت. ﺑﺮای ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ داده ﻫﺎ در ﺳﻄﺢ آﻣﺎر ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ از ﻧﺮم اﻓﺰار  SPSS 22 و در ﺳﻄﺢ آﻣﺎر استنباطی از ﻧﺮم اﻓﺰار PLS  استفاده شد. ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶ ﭘﺲ از ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻋﺎﻣﻞ ﺳﺎﺧﺘﺎری، ﻣﺆﻳﺪ ارﺗﺒﺎط 10 مولفه از 13 مولفه در مدل مفهومی شدند. ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺎس مولفه تعاملات اجتماعی، ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ رﺗﺒﻪ را در اﻳﺠﺎد ﺗﻐﻴﻴﺮاتِ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ خانواده ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻧﻤﻮد. اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺟﺎﻳﮕﺎه ارزﺷﻲ ﻫﺮ ﻳﻚ از ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎی ﻣﺴﺘﻘﻞ را در وضعیت موجود و مطلوب ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻤﻮده و می تواند زﻣﻴﻨﻪ ای ﺑﺮای ﺳﻴﺎﺳﺖ ﮔﺬاری ﻫﺎی ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ در حوزه خانواده را ﻓﺮاﻫﻢ آورد. اهمیتِ مولفه دموکراتیک بودنِ خانواده، بالاترین و مولفه مشارکت فرهنگی، پایین ترین رتبه را در بررسی شرایط مطلوب از نظر خانواده بدست آورد. همچنین وضعیتِ موجودِ دانش سلامتیِ خانواده در بهترین وضعیت، و وضعیت موجودِ امکانات فرهنگی در بدترین وضعیت قرار دارد.