شیوع فرسودگی تحصیلی و برخی عوامل مرتبط با آن در دانشجویان علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: فرسودگی تحصیلی از لحاظ بهزیستی ذهنی،‌ روان‌شناختی و جسمانی، تأثیرات منفی برای دانشجو و اطرافیان وی درپی دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت فرسودگی تحصیلی و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه به‌صورت مقطعی بر روی 274 دانشجوی علوم پزشکی مشغول به تحصیل در ترم دوم و بالاتر در دانشگاه علوم پزشکی قم در سال 1394 انجام شد. نمونه‌ها به‌روش نمونه‌گیری طبقه‌بندی‌شده انتخاب شدند. پرسشنامه فرسودگی تحصیلی Breso و همکاران به‌همراه پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، توسط دانشجویان تکمیل گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس چندمتغیری در سطح معنی‌داری 5% تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه، 7/3±9/21 سال و میانگین نمره فرسودگی تحصیلی، 64/0± 73/1 (دامنه نمره: 4-0) بود. با توجه به نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری، بین فرسودگی تحصیل با متغیرهای وضعیت سکونت و علاقمندی به رشته تحصیلی، از نظر آماری ارتباط معنی‌داری وجود داشت (05/0>p). رشته تحصیلی در خرده‌مقیاس‌های خستگی هیجانی و بدبینی با فرسودگی تحصیلی مرتبط بود. همچنین نتایج ضریب همبستگی پیرسون، بیانگر وجود ارتباط آماری معکوس و معنی‌داری بین فرسودگی تحصیلی با متغیرهای سن (0001/0>p، 166/0-=r) و وضعیت تحصیلی (0001/0= p،242/0-=r) بود. نتیجه‌گیری: با توجه به ارتباط معنی‌دار معدل و علاقمندی به رشته تحصیلی با تمام خرده‌مقیاس‌ها، برنامه‌ریزی جهت ایجاد نگرش مثبت به رشته تحصیلی در دانشجویان می‌تواند یک عامل محافظت‌کننده در برابر فرسودگی تحصیلی، همچنین ارتقای وضعیت تحصیلی آنها باشد.