شناسایی گونه های مایکو باکتریوم جدا شده از بیماران شهر تهران طی سال های 1393 تا 1394 با استفاده از روش HPLC

سابقه و هدف: مایکوباکتریوم ­ها به ­غیر از کمپلکس مایکوباکتریوم­ های توبرکلوزیس و عامل بیماری جذام، به­ عنوان مایکوباکتریوم غیر توبرکلوزیس (NTM) محسوب می­ گردند. تشخیص سریع و درست  NTMبرای درمان و کنترل بیماری­ های ناشی از این میکروارگانیسم­ ها دارای اهمیت ویژه می­ باشد. هدف از این مطالعه شناسایی گونه های­ مایکوباکتریوم­ جدا شده از بیماران شهر تهران با استفاده از روش کروماتوگرفی مایع با عملکرد بالا (HPLC) می­ باشد. مواد و روش­ها: در این بررسی مقطعی 20 ایزوله بالینی مایکوباکتریوم ارجاع شده به آزمایشگاه مسعود تهران طی­ سال­ های 1394-1393 مورد بررسی قرار گرفت. ایزوله­ ها از نمونه­ های مختلف شامل: خلط، ادرار، خون و مایعات استریل بدن جمع ­آوری شد. کروماتوگرافی با شیب گرادیانت از متانول 98 درصد و کلرید متیلن 2 درصد شروع شد و با متانول 35 درصد و کلرید متیلن 65 درصد به انجام رسید. نتایج: از 20 ایزوله­ های بالینی جداشده، 8 ایزوله (40 درصد) مایکوباکتریوم آبسه ­سوس، 6 ایزوله (30 درصد) مایکوباکتریوم توبر­کلو­زیس، 3  ایزوله (15 درصد) مایکوباکتریوم اینتراسلولار و 3 ایزوله (15 درصد) مایکوباکتریوم فورتئیتوم بودند. نتیجه­ گیری: جهت درمان مناسب در افرادی که مشکوک به عفونت سلی هستند، تشخیص مایکوباکتریوم توبرکلوزیس از NTM باید با سرعت انجام گیرد. در این خصوص استفاده از روش HPLC در کشت­ های مثبت جدا شده از نمونه ­های بالینی به­ عنوان روشی سریع، مقرون­ به ­صرفه، اختصاصی و قابل اعتماد مطرح می­ باشد.