شناسایی کیفیات فضایی مؤثر بر پرورش هوش‌های چندگانه‌ در فضاهای مدرسه (نمونه موردی: مدارس ابتدایی شهر مشهد)

ویژگی‌های فردی دانش‌آموزان و شیوه‌های یادگیری آن‌ها، به میزان زیادی وابسته به هوش آن‌هاست. با توجه به نظریه‌ی هوش‌های چندگانه‌، هوش در افراد، دارای وجوه و انواع متفاوتی است. تقویت هر یک از این هوش‌ها از طریق کسب مهارت در انجام فعالیت‌هایی امکان‌پذیر است. پژوهش حاضر، به دنبال دستیابی به کیفیات فضایی است که موجب افزایش تمایل دانش‌آموزان به انجام فعالیت‌های یادشده در هر فضا می‌گردد. شناخت این کیفیات و به کار بستن آن‌ها در طراحی فضاهای مدرسه می‌تواند موجب افزایش امکان وقوع فعالیت‌های مرتبط با هر هوش شود و احتمال پرورش این هوش‌ها را در دانش‌آموزان افزایش دهد. بنابراین، در این پژوهش، مطالعاتی میدانی باهدف شناسایی شاخصه‌های کالبدی لازم برای تناسب بیشتر فضا با فعالیت‌های تقویت‌کننده هر هوش انجام‌شده است. جامعه‌ی آماری این مطالعات، دانش‌آموزان مقطع ابتدایی در مشهد می‌باشد. 172 نفر از این دانش­آموزان به‌عنوان جامعه‌ی نمونه، با استفاده از روش نمونه‌گیریِ تصادفیِ طبقه‌بندی‌شده، انتخاب‌شده‌اند و از آن‌ها خواسته‌شده تا برای انجام فعالیت‌های مذکور از میان 6 تصویر ارائه‌شده‌ تصاویر مطلوب را مشخص نمایند و به توصیف دلایل آن بپردازند. کیفیت‌های مورداشاره، شناسایی، کدگذاری و بر اساس اهمیت و دفعاتِ تکرار در نرم­افزار SPSS طبقه‌بندی‌شده است. این کیفیت­ها که با استفاده از راهبرد تحقیق کیفی و فن مصاحبه‌ی عمیق استخراج‌شده، پس از ارزیابی و تحلیل، به رهنمودهایی در طراحی مدارس ابتدایی تبدیل‌شده است. هدف از این رهنمودها افزایش مطلوبیت فضاهای مدرسه در انجام فعالیت­های تقویت‌کننده هر یک از هوش­های چندگانه و ارتقاء این هوش­ها در دانش­آموزان است.