شناسایی و رتبه‌بندی مؤلفه‌های اجتماعات کاری برای تسهیل اشتراک دانش و تجارب در بین اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

مقدمه:  به ­دلیل پیچیدگی آموزش پزشکی و اهمیت آموزش در حیطه علوم پزشکی، توجّه به فراهم نمودن بستری مناسب برای مقابله با این پیچیدگی و امکان توسعه مداخلات در امر آموزش مسئله ­ای ضروری است. اجتماعات کاری یکی از راهکارهای توسعه مداخلات بجا و مناسب جهت آموزش کارآموزی پزشکی به ­صورت موثرتر است که می­ تواند به اعضای هیأت علمی و دانشجویان در مقابله با پیچیدگی­ های آموزش پزشکی کمک کند. پژوهش حاضر با هدف شناسایی و رتبه ­بندی مؤلفه­ های اجتماعات کاری در دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گرفت. ر­وش ­ها:روش پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده ­ها، توصیفی - پیمایشی بود. جامعه آماری شامل اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1396 به تعداد 802 نفر بود که با استفاده از روش نمونه­ گیری هدفمند، 210 نفر از بین رؤسا و مدیران دانشکده­ها و مراکز تحقیقاتی، مدیران گروه­ های آموزشی، مدیران پژوهشی، معاونین آموزشی و پژوهشی، اعضای  گروه ­های پژوهشی که رتبه علمی استاد، دانشیار و استادیاری که سابقه شرکت در دو یا بیش از دو کارگاه آموزشی داشتند به ­عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه ­گیری، پرسشنامه محقق ساخته 35 گویه­ ای بود که نسبت روایی محتوایی 0/78، شاخص روایی محتوایی 0/92، پایایی ابزار 0/89 و ضریب همبستگی درون رده ­ای 0/92 بدست آمد. داده­ ها در دو سطح توصیفی و استنباطی (تحلیل عاملی اکتشافی و آزمون فریدمن) به کمک نرم­ افزارهای SPSS، Excel و Mont Carlo PCA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند . یافته ­ها: براساس تحلیل عاملی اکتشافی، شش مؤلفه اجتماعات­ کاری مشتمل بر رهبری مشارکتی؛ اهداف؛ ساختار رسمی و غیررسمی؛ مرز و اندازه؛ و تعاملات جمعی شناسایی شد. نتایج آزمون فریدمن نیز نشان داد رهبری مشارکتی با میانگین 4/60 مهم­ترین مؤلفه اجتماعات ­کاری می­ باشد. مؤلفه­ های اهداف (3/86)، ساختار غیررسمی (3/21) و مرز و اندازه (3/12) در رتبه­ های بعدی قرار گرفتند. مؤلفه­ های تعاملات جمعی و ساختار رسمی (3/10) نیز کم­ اهمیت­ ترین مؤلفه ­ها بودند.  نتیجه ­گیری:براساس نتایج پژوهش، مؤلفه­ های مهم اجتماعات­ کاری به منظور اشتراک دانش و تجربیات بین اعضاء مشتمل بر رهبری مشارکتی، اهداف و ساختار غیررسمی شناسایی گردید. در این پژوهش مشخص شد با توجه به رویکرد شکل­ گیری، سبک­ های مدیریت، نوع مشارکت اعضاء، و نوع و نحوه حضور اعضاء در اجتماعات، می­ توان نوع ساختار این اجتماعات را تعیین نمود. همچنین جنبه رسمی ساختار اجتماعات ­کاری نیز اهمیت کم­تری نسبت به جنبه غیر رسمی داشت.