شناسایی و اولویت‌بندی مؤلفه‌های انتقال فناوری‌های پیشرفته در سطوح گوناگون آمادگی فناوری (TRLs)

بی‌شک یکی از راهبردهای دستیابی به اقتصاد دانش­بنیان، انتقال فناوری­های پیشرفته و تبدیل آن به مزیت رقابتی پایدار شرکت­هاست. در پژوهش­های اخیر، به سطوح آمادگی فناوری به‌عنوان عاملی تعیین‌کننده در انتقال فناوری‌های پیشرفته کمتر توجه شده است. نگارنده در این پژوهش براساس مبانی نظری، پیشینة پژوهش و مدل لای و تی­سای به دنبال شناسایی و اولویت­بندی مؤلفه­های انتقال فناوری‌های پیشرفته در سطوح گوناگون آمادگی فناوری است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش آمیخته اکتشافی است. جامعة آماری در بخش کیفی، خبرگان و در بخش کمی کارآفرینان شرکت­های فناوری پیشرفته است. نمونة آماری در بخش کیفی ده نفر است که به روش گلولة برفی انتخاب شد و در بخش کمی صد نفر است که به روش تصادفی ساده انتخاب شد. در بخش کیفی، ابزار گردآوری داده­ها مصاحبة نیمه‌ساختاریافته و در بخش کمی، پرسشنامة محقق‌ساخته است. تحلیل داده­های کیفی به روش کدگذاری و تحلیل داده­های کمی با آزمون آنووا و فریدمن انجام گرفته است. یافته­های پژوهش نشان می­دهد در دو فاز شکل­گیری مفهوم نظری و ساخت نمونة آزمایشی، عوامل انسانی بیشترین تأثیر را بر موفقیت انتقال فناوری­های پیشرفته دارد. همچنین، در فاز تجاری­سازی، عوامل صنعتی بیشترین تأثیر را بر موفقیت انتقال فناوری­های پیشرفته دارد. توجه به این عوامل هنگام انتقال فناوری­های پیشرفته به کارآفرینان و مدیران شرکت­های فناوری­های پیشرفته توصیه می­شود.