شناسایی عوامل زمینه‌ساز طلاق هیجانی در بافتار فرهنگی اجتماعی شهر کرج

رابطه هیجانی بنیادی‌ترین عامل پیوند زناشویی است و مخرب‌ترین رابطه، ارتباط نزدیکی است که تهی از صمیمیت و مهرورزی باشد. در عصر حاضر بروز و رشد طلاق هیجانی، اصلی‌ترین کارکرد خانواده را مختل کرده است. پژوهش حاضر باهدف بررسی عوامل زمینه‌ساز طلاق هیجانی در بافت اجتماعی فرهنگی شهر کرج انجام شد تا برآیندهای آن بتواند ضمن پیشگیری از گسترش طلاق هیجانی زمینه غنی‌سازی روابط زناشویی را فراهم آورد. جامعه آماری شامل همه زوجین مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره رازی شهر کرج بود که از آن‌ها آزمون طلاق هیجانی گاتمن به عمل آمد. با استفاده از روش نظریه داده بنیاد و نمونه‌گیری هدفمند 20 نفر انتخاب شد و تا رسیدن به اشباع نظری مصاحبه با آن‌ها ادامه یافت. با ابزار مصاحبۀ نیمه ساختاریافته، داده‌ها جمع‌آوری و برای شناسایی عوامل و تحلیل داده‌ها از فنون «کدگذاری مفاهیم و پی‌ریزی یک دیدگاه» اشتراوس و کربین استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌های به‌دست‌آمده در کدگذاری باز، به شناسایی عوامل فردی؛ خانوادگی؛ رابطه‌ای و فرایندی؛ اجتماعی فرهنگی منجر شد. برآیندها نشانگر این است که «عدم مراقبت و عشق‌ورزی» مقوله محوری الگوی یافته‌های پژوهش است. با توجه به یافته‌های پژوهش به مشاوران و روانشناسانی که به فعالیت حرفه‌ای مشاوره ازدواج و زوج‌درمانی اشتغال دارند، پیشنهادمی شود که به عوامل زمینه‌سازی که در این مقاله آمده توجه ویژه‌ای داشته باشند و به زوج‌ها مهارت و هنر مراقبت از عشق (احترام، اعتماد، پذیرش، صداقت، وفاداری، تعهد و حمایت) را آموزش دهند.