شناسایی عوامل اجرایی محیط زیستی دستیابی به زنجیره تأمین سبز با روش مدل‌سازی ساختاری تفسیری

سازمان‌ها با وارد کردن زنجیره‌تأمین سبز در فرایندهای تصمیم‌گیری، از طریق خریداری منابع سبز و به کارگیری روش‌های دوستدار محیط‌زیست منجر به تولید محصولات سبز شده و نیز یک مزیت رقابتی برای سازمان ایجاد و سبب تقویت اعتبار و چهره سازمان در بازار و بین مشتریان می‌شود. از طرفی بهبود عملکرد محیط‌زیستی سبب سوددهی می‌شود و با تدوین سیاست‌های سبز می‌توان به مزایای زیادی دست یافت. در این پژوهش ابتدا با بررسی مباحث نظری، اصلی‌ترین عوامل در اقدام‌های اجرایی محیط‌زیستی دستیابی به زنجیره‌تأمین سبز شناسایی گردیده و سپس با به‌کارگیری مدل‌سازی ساختاری تفسیری، روابط بین عوامل مورد تجزیه و تحلیل قرار داده شده است. نتایج این پژوهش نشان‌دهنده این است که این عوامل را‌ می‌‌توان در هفت سطح بر اساس مدل ساختاری تفسیری طبقه‌بندی کرد. عامل بهره‌گیری از تکنولوژی‌های جدید و دوستدار محیط‌زیست (جهت جلوگیری از ورود آلاینده‌ها به محیط‌زیست و بهینه‌سازی مواد مصرفی و انرژی)، تأثیرگذارترین عامل شناخته شد که با داشتن آن‌ می‌‌توان زمینه‌ساز بسیاری از عوامل دیگر شد. همچنین در خصوص قدرت نفوذ و وابستگی باید بیان نمود، عواملی که مهمتر و در سطوح پایین‌ قرار دارند، اغلب در ناحیه مستقل که دارای نفوذ بالا و ‌میزان وابستگی کم هستند، قرار گرفته‌اند.