شناسایی اولویت‌های پژوهشی ایمنی بیمار در کشور

  دریافت: 8/5/92 پذیرش: 21/8/92     مقدمه: با توجه به نیاز مبرم به انجام پژوهش‌های مربوط به ایمنی بیمار و اهمیت انجام پژوهش‌های با اولویت و کاربردی و تولید شواهد متقن، مطالعه حاضر به منظور تعیین اولویت‌های پژوهشی حیطه ایمنی بیمار در کشور طراحی و اجرا گردید.   روش کار: مطالعه‌ حاضر با استفاده از روش دلفی کلاسیک تعدیل شده، در سال 1391 انجام شد. خبرگان به تعداد 45 نفر به صورت هدفمند از میان سه گروه ذی‌نفع مشتمل بر سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان، مدیران و مسؤولان سازمان‌های ارایه‌دهنده خدمات بهداشتی درمانی و اعضای هیأت علمی که به نحوی با حیطه ایمنی بیمار درگیر و یا آشنا بودند انتخاب شدند و با استفاده از سه پرسشنامه، اطلاعات لازم را تکمیل نمودند. پرسشنامه اول با توجه به مرور متون مرتبط، توسط پژوهشگر طراحی شد؛ پرسشنامه‌های دوم و سوم با توجه به نتایج پرسشنامه‌های قبلی تهیه و طراحی شد. روایی صوری پرسشنامه‌ها در هر مرحله با نظرخواهی از تعدادی از خبرگان دردسترس، آزمون و تأیید شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS ویرایش 16 تحلیل گردید.   یافته‌ها: چهار موضوع پژوهشی حیطه ایمنی بیمار شامل بررسی و اپیدمیولوژی تهدیدکننده‌های ایمنی بیمار (14 زیرموضوع)، ریشه‌یابی تهدیدکننده‌های ایمنی بیمار (5 زیرموضوع)، ارتقای ایمنی بیمار ( 21 زیرموضوع) و ارزیابی و بازخور اقدامات و راهکارهای ایمنی بیمار ( 5 زیرموضوع) شناسایی شد. زیرموضوع انواع خطاهای دارویی و اپیدمیولوژی آن‌ها، بیشترین و زیرموضوع ایمنی بیمار و واحدهای ارایه‌دهنده خدمات سلامت آموزشی و غیرآموزشی، کمترین اولویت پژوهش را به خود اختصاص دادند.   نتیجه‌گیری: یافته‌های مطالعه توانست با مشخص کردن نیازهای پژوهشی کشور در زمینه ایمنی بیمار، سیاست‌گذاران، پژوهشگران و سازمان‌های ذی‌ربط را در انتخاب موضوعات موردنیاز یاری رساند. همچنین توانست امکان بهره‌مندی حداکثر از توانمندی‌های موجود را در جهت تأمین منافع بیماران و عموم افراد جامعه میسر سازد. پیشنهاد می‌گردد فهرست اولویت‌های شناسایی شده به منظور جهت‌دهی به تأمین شواهد کافی در حیطه ایمنی بیمار، به طرق مختلف، در اختیار ذی‌نفعان مربوطه قرار گیرد و پژوهشگران از آن به عنوان راهنمای انجام پژوهش‌ها استفاده نمایند.