شناسایی الگوی ساختاری- تفسیری از راهبردهای سازمانی نشاط‌آفرین(مورد مطالعه: منابع انسانی دانشگاهها)

هدف: تحقیق حاضر به منظور ارائة الگوی ساختاری- تفسیری از راهبردهای سازمانی نشاط‌آفرین برای منابع انسانی دانشگاهها سال 1398 انجام شد. روش: جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از فن دلفی و بر مبنای پاسخگویی ۱۵ نفر از خبرگان دانشگاهی در شهر تهران صورت پذیرفت. برای بررسی چگونگی رابطة متقابل بین راهبردهای شناسایی‌شده و سطح‌بندی آنها، به ترتیب از دو روش کمّی تصمیم‌گیری؛ یعنی ارزیابی و آزمون تصمیم‌گیری(دیمتل) و مدل‌سازی ساختاری- تفسیری(آی.اس.ام) استفاده شد. یافته‌ها: بر مبنای یافته‌های حاصل از روش کمّی ارزیابی و آزمون تصمیم‌گیری، در روابط میان راهبردهای تدوین شده، پنج راهبرد کلان شامل سازوکارهای ساختاری بالنده‌محور، مدیریت راهبردی منابع انسانی، برندسازی توانمندی‌های دانشگاه برای جامعة هدف، تقویت حمایت از مسئولیتهای فردی و خانوادگی اعضا و پرورش ظرفیتهای روان‌شناختی مثبت در اعضا، به عنوان راهبردهای سازمانی نشاط‌آفرین در فضای دانشگاهها به اجماع نظر خبرگان رسید. نتیجه‌گیری: راهبرد «ساختاری بالنده‌محور» از بالاترین نفوذگذاری و راهبرد «برندسازی توانمندی‌های اعضای دانشگاه» از بیشترین نفوذپذیری برخوردار است. همچنین به منظور نشاط‌آفرینی سازمانی در اعضای دانشگاههای مورد بررسی، به ترتیب در اهمیت، راهبرد‌های ساختاری بالنده‌محور، مدیریت راهبردی منابع انسانی، تقویت حمایت از نقشهای سازمانی و خانوادگی اعضا، پرورش ظرفیتهای روان‌شناختی مثبت در اعضا و برندسازی توانمندی‌های اعضای دانشگاه، اولویت‌بندی شدند؛ که شایسته است مورد توجه مسئولان دانشگاه قرار گیرد.