شناسائی عوامل قارچی جدا شده از ضایعات مختلف طیور مبتلا به آسپرژیلوزیس ارجاعی به مرکز قارچ شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران(1382-1370)‌ ‌

در این مطالعه نمونه‌های بدست آمده از 263 قطعه طیور مشکوک به آسپرژیلوزیس تحت آزمایش‌های میکروسکوپی مستقیم، کشت و هیستوپاتولوژی قرار گرفتند. از این تعداد، 185 قطعه(3/85 درصد)، 23 قطعه(3/79 درصد)و 12 قطعه(6/70 درصد)به ترتیب مبتلا به آسپرژیلوزیس ریوی، چشمی و پوستی بودند. فراوانترین گونه‌های آسپرژیلوس‌ ‌جدا شده شامل آسپرژیلوس‌ ‌فومیگاتوس‌ ‌(4/70 درصد)و سپس آسپرژیلوس‌ ‌فلاووس(7/22 درصد)، آسپرژیلوس‌ ‌نیجر(6/3 درصد)، آسپرژیلوس‌ ‌ترئوس(3/2 درصد)و آسپرژیلوس‌ ‌استوس(9/0 درصد)بودند. بیشترین موارد بیماری مربوط به ماکیان(85 درصد)می‌باشد. در قناری آسپرژیلوس‌ ‌فلاووس‌ ‌بیشترین گونه بیماریزا شناخته شد(5/61 درصد.) آسپرژیلوزیس ریوی در جوجه‌های جوان(1/96 درصد)بیش از پرندگان بالغ مشاهده گردید(001/0p