شناخت ترجیح بصری کودکان جهت ارتقاء خلاقیت با استفاده از روش کارت سورتینگ

این مقاله با هدف شناخت ترجیح بصری کودکان جهت ارتقاء خلاقیت با استفاده از روش کارت سورتینگ انجام گردیده است. برای نیل به این مقصود، از رویکرد کیفی و روش تحلیل محتوایی و جهت تجزیه، تحلیل و آنالیز اطلاعات از نرم افزار Optimal Sort استفاده شد. جامعه پژوهش، کودکان سنین ۴ تا ۱۰ سال بودند که با استفاده از روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند و براساس پژوهش‌های تولیس و وود (2004)، در مجموع ۳۰ نفر از آن‌ها به عنوان مشارکت‌کنندگان در پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مصاحبه و آزمون مرتب‌سازی کارت‌ باز بود. نتایج یافته‌های تحقیق، حاکی از آن است که که محیط‌های طبیعی با داشتن ویژگی‌های ساختاری چون ایجاد کنجکاوی و حس اکتشاف، تعامل و انعطاف‌پذیری، انسجام و در عین حال پیچیدگی و رمز و راز که بر روان و ذهن کودک موثر است می‌توانند بستر مناسبی را در جهت بهبود خلاقیت و ارتقاء حوزه‌های یادگیری کودک (شناختی، عاطفی، حرکتی) فراهم آورند. همچنین ارزیابی‌های متعدد و کیفی، بیان میکنند که با درگیر کردن فضاهای آموزشی با طبیعت و استفاده از ویژگی‌های محیطی، می‌توان خلاقیت و نوآوری در کودکان را بهبود بخشید و با استفاده از این ویژگی‌ها می‌توان راهکارهایی را به‌عنوان الگو در طراحی محیط‌های ساخته‌شده کودکان در جهت پرورش خلاقیت آن‌ها ارائه داد.