شخصیت و شخصیت‌پردازی در رمان «یک عاشقانه‌ی آرام»

شخصیت یکی از عناصر مهم داستانی است و شخصیت‌پردازی از هنرهای اصلی رمان‌نویسان بزرگ است. شخصیت‌ها بار اصلی داستان را بر دوش می‌کشند و با کنش‌ها و گفت‌وگو‌هایشان روایت داستانی را به پیش می‌برند. رمان یک عاشقانه‌ی آرام،آخرین اثر داستانی نادر ابراهیمی، یک رمان برجسته و نشانگر توانایی او در شخصیت‌پردازی است. ابراهیمی در این اثر در چهره‌ی قهرمانان اصلی، زندگی و شخصیت خودش و همسرش را بازآفرینی می‌کند و با خلق روش‌های تازه‌ای در نحوه‌ی روایت و شخصیت‌پردازی و گفت‌وگوهای شخصیت‌ها، یک اثر ماندگار و بدیع می‌آفریند. او اوضاع سیاسی و اجتماعی عصر خویش را به شکل نمادین و با زبانی هنری در قالب رمان روایت می‌کند و واقعیت تاریخی را با تخیل قوی خویش به واقعیت داستانی تبدیل می‌کند. قهرمان رمان، انسان مسأله‌داری است که در چالش سنت و مدرنیته گرفتار است. شخصیت قهرمانان بیشتر در میان گفت‌وگوها و مجادله‌های آنان بروز می‌یابد و رمان بیشتر گزارشگر اندیشه‌های آنان است تا رفتارهایشان. این اندیشه‌های آرمانی با بیان زیبایی طرح می‌شود.