شبیه‌سازی عددی بارش و دمای جنوب شرق ایران با استفاده از مدل اقلیمی RegCM3

جنوب شرق ایران به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی، قرارگرفتن در حاشیه دریای عمان و اقیانوس هند و تاثیرپذیری بارش های تابستانه آن از الگوی مونسون هندوستان و عوارض متفاوت سطح زمین نظیر ساحل، خشکی و کوهستان، دارای پیچیدگی های خاص برای مدلسازی ها و صدور پیش‌بینی های اقلیمی است. لذا بکارگیری مدل های عددی برای پیش‌بینی های اقلیمی مستلزم بررسی و به کارگیری طرحواره های فیزیکی مناسب براساس اقلیم منطقه از‌ لحاظ نوع بارش ها، توپوگرافی و نحوه رشد خطای مدل های عددی می باشد. در این مقاله از مدل اقلیمی RegCM3 برای شبیه سازی پارامتر‌های هواشناسی فصل تابستان سال 1995 میلادی استفاده شده است. با توجه به سهم مهم بارش های همرفتی در مجموع بارش های تابستانه این منطقه، چهار طرحواره مختلف شامل Grell-FC، Grell-AS، Kuo و Emanuel برای شبیه سازی بارش و دمای منطقه انتخاب شدند. شبیه سازی ها با دقت مکانی Km50 برای تابستان 1995 صورت گرفت. داده های NNRP1 برای شرایط اولیه و مرزی مدل، OISST برای دمای سطح متوسط دریا، GLCC و USGS برای پوشش گیاهی و ارتفاع استفاده شدند. علیرغم ضعیف بودن نتایج مدلسازی بارش های تابستانه منطقه، نشان داده می شود که این مدل دارای قابلیت های بسیار خوبی برای شبیه سازی میانگین دمای ماهانه فصل تابستان است. با بررسی نتایج حاصل از چهار طرحواره مشخص گردید که مدل RegCM3 درحد بسیار خوبی قادر به مدلسازی میانگین دمای تابستان چه بصورت ماهانه و چه بصورت فصلی است. کمترین و بیشترین درصد خطای نسبی در مدلسازی دمای تابستانه به ترتیب مربوط به طرحواره های Emanuel و Kuo با 9/0 و 6/3 درصد می باشد. به همین ترتیب کمترین و بیشترین خطای مدلسازی بارش تابستانه به ترتیب مربوط به طرحواره Emanuel و Kuo با 7/35 و 5/157 درصد خطای نسبی می باشد.