سیستم پیشنهاد دهنده برای شناسایی مکان مناسب برای اکتشاف معدن با استفاده از تجزیه مقدار تکین

اکتشاف معادن شامل چهار مرحله پی جویی، اکتشاف مقدماتی، اکتشاف تفضیلی و اکتشاف تکمیلی (یا حین استخراج) است. در مرحله پی‌جویی بعد از بررسی اطلاعات موجود محدوده اکتشافی و برداشت‌های اولیه بر اساس یک بررسی فنی و اقتصادی سرانگشتی، امکان‌سنجی ورود به مرحله اکتشاف مقدماتی صورت می‌گیرد. برای شروع مرحله پی‌جویی در مورد کانسار معدنی باید ابتدا ظرفیت کلی منطقه برای تشکیل مقدار قابل توجه ماده معدنی که دارای ارزش اقتصادی است، مشخص شود. به صورت معمول این ظرفیت یابی بر اساس دانش و تجربه‌ بالای زمین‌شناسان و مهندسین معدن صورت می‌گیرد، لذا این مرحله از اکتشاف مستلزم صرف هزینه‌هایی با ریسک بالاست و روش‌هایی که بتواند هزینه را کاهش داده و یا از عدم قطعیت‌های موجود بکاهد، مورد توجه هستند. از طرفی مجموعه‌ای از داده­های مرتبط با منطقه مورد مطالعه و مناطق اطراف با پراکندگی بالا موجود است که تحلیل آنها، می‌تواند هدف اشاره شده را برآورده نماید. با استفاده از روش‌های داده‌کاوی ریاضی مانند روش‌های مختلف خوشه‌بندی، می‌توان محدوده‌های دارای ماده معدنی مشخص را بر اساس شرایط زمین‌شناسی مشابه در مناطق مختلف دسته‌بندی کرد. تجزیه مقدار تکین یکی از ابزارهای پر استفاده در ریاضیات است و کاربرد آن بیشتر در مسائل خوشه‌بندی و سیستم‌های پیشنهاد‌دهنده است. در این مقاله با استفاده از تجزیه مقدار تکین و اطلاعات معادن فلزی استخراج شده از پایگاه داده‌ معادن ایران، استان‌ها خوشه‌بندی شده‌اند. استان‌هایی که در یک خوشه قرار می‌گیرند دارای بخش‌هایی با شرایط زمین‌شناسی مشابه‌اند و می‌توان انتظار داشت که اگر کانساری در یک استان وجود دارد، در استان‌های هم خوشه آن نیز امکان شناسایی آن کانسار وجود داشته باشد.