سنگ نگاری، ژئوشیمی و خاستگاه زمین ساختی اسکوری ها (بازالت های حفره ای) در آتشفشان های نقطه ای خورسند و خاتون آباد (شهربابک- کرمان)

Authors

Abstract:

  آتشفشان های کواترنری خورسند و خاتون آباد در استان کرمان و در شمال شرق و شمال غرب  شهربابک قرار دارند.  این دو منطقه در حاشیه جنوب غربی ایران مرکزی و بین نوار افیولیت ملانژی نائین- بافت و نوار دهج- ساردوئیه ( قسمتی از مجموعه ماگمایی ارومیه- دختر ) قرار گرفته اند. واحدهای سنگ شناختی این مناطق شامل بازالت های حفره دار و بمب های مختلف هستند که بر اساس مطالعات میکروسکوپی، الیوین بازالت و پیروکسن بازالت می باشند. کانی های اصلی این سنگ ها الیوین، کلینوپیروکسن و میکرولیت های پلاژیوکلاز هستند. بافت میکرولیتیک پورفیری بافت اساسی در این سنگ ها می باشد. بر اساس بررسی های ژئوشیمیایی، ماگمای تشکیل دهنده ی سنگ های مورد مطالعه دارای ماهیت قلیایی با نسبت Na2O/K2O>1 است.  این سنگ ها در عناصر  نادر خاکی سبک((LREE  و عناصر لیتوفیل با شعاع یونی بزرگ(LILE) غنی اما در عناصر نادر خاکی سنگین( (HREE و عناصر با قدرت یونی بالا(HFSE ) تهی شده اند. مطالعه ی عناصر نادر خاکی نشان دهنده ی تشکیل ماگما از یک خاستگاه گوشته ای استنوسفری(گارنت لرزولیت) است. بر اساس نمودار La/Sm در برابر La ، سنگ های بازالتی خورسند و خاتون آباد از منشاء گارنت لرزولیت با ذوب بخشی 6 تا 8 درصد تشکیل شده اند. بر اساس ایندکس انجماد(35  تا 45 درصد) این سنگ ها تفریق نیافته اند.  مطالعات انجام شده نشان می دهد که سنگ های بازالتی مورد مطالعه در محیط درون صفحه ای تشکیل شده اند. کشش حاصل از فعالیت گسل نائین- بافت در منطقه خورسند و در منطقه خاتون آباد، شاخه هایی فرعی از گسل انار موجب شکستگی و سپس بالا آمدن ماگما در امتداد شکستگی ها شده اند.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

سنگ نگاری، ژئوشیمی و جایگاه زمین ساختی- ماگمایی سنگ های نفوذی شمال شرق سنقر (کردستان)

توده­های نفوذی شمال­شرق سنقر بخشی از توده­های نفوذی زون سنندج - سیرجان را تشکیل می­دهند. بر­اساس مشاهدات صحرایی و بررسی­های میکروسکوپی، منطقه­ی مورد بررسی از دو دسته، سنگ­های توده­ای (گابرو هورنبلنددار، سنگ­های حدواسط و اسیدی) و دایک­­ها (گابرو پیرکسن­دار) تشکیل شده­اند. با توجه به بررسی­های کانی­شناسی و ژئوشیمیایی، این مجموعه گرانیتوئید­ی از نوع i، آهکی-قلیایی و متا­آلومین است. با توجه به روند...

full text

ژئوشیمی و خاستگاه زمین ساختی سنگ های آتشفشانی ترسیری شمال خوسف (شرق ایران)

منطقه مورد مطالعه در شمال خوسف در استان خراسان جنوبی و در مرز پهنه زمین درز سیستان با بلوک لوت واقع شده است. در این محدوده گدازه های متعلق به ترسیر شامل: آندزیت، کوارتز آندزیت، داسیت و ریولیت رخنمون دارد. بافت غالب در بیشتر نمونه های مطالعه شده پورفیری و گلومروپورفیری است. کانی های اصلی تشکیل دهنده سنگ های آندزیتی شامل: پلاژیوکلاز، آمفیبول و پیروکسن است که در بعضی نمونه ها در خمیره میکرولیتی قر...

full text

سنگ نگاری و ژئوشیمی گرانیتوئید مکسان، جنوب آتشفشان بزمان

گرانیتوئید مکسان بخشی از مجموعه گرانیتوئید بزمان است که در فاصله 140 کیلومتری شمال­غرب شهرستان ایرانشهر، جنوب­شرق ایران واقع شده است. سنگ­های این توده متشکل از گرانیت، گرانودیوریت، کوارتز مونزودیوریت، مونزودیوریت، دیوریت و گابرو است که به درون سنگ­های قدیمی­تر از قبیل شیل، ماسه­سنگ و سنگ­آهک (سازند سردر) به سن کربنیفر و آهک و دولومیت (سازند جمال) به سن پرمین نفوذ کرده است. کانی­های اصلی سازنده ...

full text

ژئوشیمی و خاستگاه زمین‌ساختی سنگ‌های آتشفشانی تریشکوه واقع در شمال شهربابک (کرمان- ایران)

سنگ‌های آتشفشانی تریشکوه متعلق به کمان ماگمایی سنوزوییک کرمان (نوار دهج- ساردوئیه) بوده و در پایانه جنوب‌شرقی کمربند آتشفشانی ارومیه- دختر واقع است. این سنگ‌ها را واحدهای آتشفشانی آندزیت بازالت ائوسن در برگرفته‌اند. ترکیب سنگ‌شناسی منطقه تریشکوه در بخش‌های پایینی شامل تناوبی از گدازه‌های تراکی بازالتی با بافت‌های هیالوپورفیری، پورفیری میکرولیتی و گلومروپورفیری و آذرآواری‌ها است. به‌تدریج با افز...

full text

ژئوشیمی و خاستگاه زمین‌ساختی سنگ‌های آتشفشانی تریشکوه واقع در شمال شهربابک (کرمان- ایران)

سنگ‌های آتشفشانی تریشکوه متعلق به کمان ماگمایی سنوزوییک کرمان (نوار دهج- ساردوئیه) بوده و در پایانه جنوب‌شرقی کمربند آتشفشانی ارومیه- دختر واقع است. این سنگ‌ها را واحدهای آتشفشانی آندزیت بازالت ائوسن در برگرفته‌اند. ترکیب سنگ‌شناسی منطقه تریشکوه در بخش‌های پایینی شامل تناوبی از گدازه‌های تراکی بازالتی با بافت‌های هیالوپورفیری، پورفیری میکرولیتی و گلومروپورفیری و آذرآواری‌ها است. به‌تدریج با افز...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 3  issue 1

pages  57- 69

publication date 2014-11-01

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023