سنگ‎نگاری، شیمی‌کانی‌ها و منشأ دایک‌های لامپروفیری روستای سراشک جنوب باختر راور – کرمان

در 60 کیلومتری شمال خاور شهر کرمان و در مجاورت روستای سراشک راور، مجموعه­ای از دایک­های لامپروفیری در راستای گسل کوهبنان دیده می­شوند که سازند­های رسوبی منطقه با سن کربنیفر تا کرتاسه را قطع کرده­اند. این لامپروفیر­ها از نظر سنگ­نگاری شامل 2 گروه کامپتونیت و سانائیت هستند. کانی­های الیوین، کلینوپیروکسن، پلاژیوکلاز و فلدسپار پتاسیم در هر 2 دسته حضور دارند. داده­های شیمی کانی نشان می­دهد که الیوین­ها از نوع کریزولیت (Fo= 72.35-79.85)، کلینوپیروکسن­ها از نوع اوژیت (Fs= 9.24-14.6; En= 37.06-44.4 ;Wo= 44.3-50.2) و آمفیبول­ها از نوع کرسوتیت (Ca+Na= 2; Na+K= 0.59-0.95; Mg/(Mg+Fe2)= 0.63-0.76) هستند. بررسی­های فشارسنجی و دماسنجی و نمودارهای محیط زمین­ساختی کلینوپیروکسن­های موجود، نشان‌دهنده ماگمای مادر قلیایی است که در فشار 11 تا 15 کیلوبار و دمای 1150 تا 1300 درجه سانتی‌گراد از آن متبلور شده­اند. نتایج تجزیه شیمیایی سنگ کل نیز معرف ماگماهای قلیایی است که از یک گوشته لیتوسفری گارنت- اسپینل لرزولیتی متاسوماتیسم شده توسط گوشته عمیق آستنوسفری منشأ گرفته و در یک محیط پس از برخورد جایگزین شده­اند.