سنگ‌شناسی و ژئوشیمی و جایگاه زمین‌ساختی- ماگمایی توده آذرین نفوذی بوئین- میاندشت پهنه سنندج- سیرجان (باختر ایران)

Authors

  • اکرم مینایی پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران.
  • عبداله سعیدی پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران.
  • محمد هاشم امامی گروه زمین‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، تهران، ایران.
  • مرضیه ثابتی پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران.
  • کیوان اژدری پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران.
Abstract:

توده نفوذی بوئین- میاندشت در جنوب باختر نقشه 100000 : 1 شهرستان گلپایگان و در پهنه ساختاری سنندج- سیرجان قرار دارد. این توده دارای ترکیب سنگ‌شناختی شامل گرانیت پورفیری (مونزوگرانیت- سینوگرانیت)، گرانودیوریت و گابرو- دیوریت است. روند تغییرات اکسیدهای عناصر اصلی، فرعی و خاکی کمیاب نمونه‎های بخش‎های مختلف این توده، حاکی از پیوستگی طیف ترکیبی سنگی و خویشاوندی نمونه‎های گرانیتی و گرانودیوریتی و نبود خویشاوندی بین نمونه‌های گابرو- دیوریتی با نمونه‌های گرانیتی و گرانودیوریتی است. تمامی نمونه‌ها از نظر شاخص اشباع آلومین دارای ماهیت متاآلومین تا اندکی پر‌آلومین و از نظر میزان پتاسیم دارای ماهیت پتاسیم بالاست. گرانیت‌های منطقه با توجه به ویژگی‌های ژئوشیمیایی دارای ویژگی‌های گرانیت‌های نوع I هستند. نمودارهای عنکبوتی چند عنصری این نمونه‌ها حاکی از تهی‌شدگی آنها از عناصر Ta, Nb, P, Ti و غنی‌شدگی آنها از عناصر Cs, K, Sr, Ba است. غنی‌شدگی نمونه‌ها ازLILEs  و تهی‌شدگی آنها از HFSEs بیانگر ماگماتیسم متاآلومین نوع I‌ کمان‌های آتشفشانی (VAG) ‌ است. بررسی تصاویر ماهواره‌ای و شواهد صحرایی نشان می‌دهد که دو سامانه گسلش اصلی در منطقه مورد مطالعه وجود دارد که عبارتند از: الف) گسل‎های با روند NW-SEو ب) گسل‎های با روندNE-SW.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

سنگ‌شناسی، ژئوشیمی و جایگاه زمین‌ساختی - ماگمایی توده آذرین نفوذی سیلیجرد، شمال باختر ساوه

توده آذرین نفوذی سیلیجرد در شمال باختر ساوه به سن ائوسن بالایی- الیگوسن(2/32/39 میلیون سال) در کمان ماگمایی ارومیه- دختر از زون ساختاری ایران مرکزی قرار دارد. این توده دارای طیف ترکیب سنگ‌شناختی پیوسته مشتمل بر آلکالی‌فلدسپار گرانیت، سینو تا مونزوگرانیت(گرانیتهای معمولی)، گرانودیوریت و دیوریت/گابرو بوده، در سنگهای آتشفشانی و آذرآواری ائوسن تزریق شده است. روندهای تغییرات اکسیدهای عناصر اصلی، کم...

full text

مطالعه ریز ساخت‌ها در توده گرانیتوئیدی بوئین – میاندشت (زون سنندج – سیرجان)

توده گرانیتوئیدی بوئین – میاندشت با ترکیب عمده آلکالی فلدسپار گرانیتی، درون متاپلیت‌های درجه پایین تا متوسط زون ساختاری سنندج – سیرجان به سن تریاس و ژوراسیک جایگیری کرده است. مطالعه دقیق مقاطع نازک از 65 ایستگاه مطالعاتی، نشان داد که ریزساخت‌های ماگمایی در بیشتر قسمت‌های این توده نفوذی مشاهده می‌شوند. ریزساختهای ساب ماگمایی در قسمت‌های شمالی، شمال‌غرب و به مقدار کمتر در قسمت جنوبی توده حضور دار...

full text

مطالعه ریز ساخت ها در توده گرانیتوئیدی بوئین – میاندشت (زون سنندج – سیرجان)

توده گرانیتوئیدی بوئین – میاندشت با ترکیب عمده آلکالی فلدسپار گرانیتی، درون متاپلیت های درجه پایین تا متوسط زون ساختاری سنندج – سیرجان به سن تریاس و ژوراسیک جایگیری کرده است. مطالعه دقیق مقاطع نازک از 65 ایستگاه مطالعاتی، نشان داد که ریزساخت های ماگمایی در بیشتر قسمت های این توده نفوذی مشاهده می شوند. ریزساختهای ساب ماگمایی در قسمت های شمالی، شمال غرب و به مقدار کمتر در قسمت جنوبی توده حضور دار...

full text

سنگ‌نگاری، ژئوشیمی، منشأ و جایگاه زمین‌ساختی مجموعه نفوذی خشومی- درانجیر، جنوب باختر ساغند ( ایران مرکزی)

مجموعه نفوذی پس از برخوردی خشومی- درانجیر به سن ائوسن پسین، شامل دو توده گرانیت خشومی و دیوریت درانجیر در منطقه ساغند، در فاصله 120 کیلومتری شمال خاوری شهرستان یزد و در پهنه ساختاری ایران مرکزی قرار دارد. این مجموعه درون سنگ‌های دگرگونی کمپلکس چاپدونی تزریق شده و ترکیب سنگ‌شناسی آن از سینوگرانیت، مونزوگرانیت، گرانودیوریت، کوارتزدیوریت تا تونالیت در تغییر بوده و کل مجموعه توسط دایک‌های آپلیتی، م...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 21  issue 84

pages  43- 56

publication date 2012-11-21

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023