سنجش زیست‌پذیری در شهرها بر اساس روش F'ANP (مطالعة موردی: نواحی پانزده‌گانة شهر ارومیه)

نواحی شهری مراکز اصلی رشد اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در هر کشوری است که خود را به‌عنوان جذاب‌ترین نقاط برای ایجاد ثروت، کار، خلاقیت و نوآوری اثبات کرده است. این نواحی با چالش‌های مهمی در زمینه‌های مختلف روبه‌روست. این مشکلات کیفیت زندگی و زیست‌پذیری را به‌شدت کاهش می‌دهد. هدف این تحقیق سنجش میزان زیست‌پذیری در نواحی شهری ارومیه بر اساس شاخص‌های مؤثر در تعیین زیست‌پذیری است. لذا، برای رسیدن به این هدف، محاسبات مربوط به نه شاخص مؤثر در زیست‌پذیری بر اساس فرایند مدل تحلیل عاملی- فرایند تحلیل شبکهو با استفاده از نرم‌افزارهای Excel، SPSS، MATLAB وGIS  انجام شده است. مرحلة اول از مدل دو مرحله‌ای F'ANP شامل اجرای مدل تحلیل عاملی است که شاخص‌ها در چهار عامل دسته‌بندی شده است. مرحلة دوم، اجرای مدل فرایند تحلیل شبکه و به‌تبع آن تشکیل ماتریس‌های مربوط به مدل شبکه‌ای را شامل می‌شود. نتایج حاصل از تلفیق شاخص‌ها بر اساس روش حسابی بیانگر آن است که 9 درصد از مساحت نواحی در پهنة زیست‌پذیری خیلی کم، 38 درصد در زیست‌پذیری کم، 25 درصد در زیست‌پذیری متوسط، 13 درصد در زیست‌پذیری زیاد و 15 درصد در پهنة زیست‌پذیری خیلی زیاد قرار دارد.