سنجش رضایتمندی از کیفیت زندگی در سکونتگاه‌های غیررسمی، مطالعه موردی: شهر بجنورد

هدف از مقاله حاضر بررسی و مطالعه رضایتمندی کیفیت زندگی در سکونتگاه‌های غیررسمی شهر بجنورد می‌باشد. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی و از نوع هدف، کاربردی می‎باشد. برای تحلیل متغیرهای تحقیق از روش‌های تحلیل آماری شامل آمار توصیفی، تحلیل عاملی و رگرسیون گام به گام استفاده گردید و روش گردآوری داده‌های تحقیق میدانی است. شاخص‌های تحقیق شامل محیط کالبدی، محیط اقتصادی و محیط اجتماعی است. مؤلفه محیط کالبدی (دسترسی به بانک­ها، داروخانه­ها، مغازه­ها و سایر امکانات) بیش‌ترین و مؤلفه پس‌انداز شاخص محیط اقتصادی کم‌ترین میزان رضایتمندی را نشان می‌دهد. از مجموع 26 گویه، 6 عامل با استفاده از روش تحلیل عاملی استخراج شد. این عوامل شامل بهداشت محیط، زبیاشناسی محیط، توزیع خدمات عمومی، رفاه اقتصادی، همبستگی اجتماعی و خرسندی می‎شود. بر اساس نتایج تحقیق تنها شاخص دسترسی به بانک‌ها، داروخانه‌ها، مغازه­ها و سایر امکانات با میانگین 6/3 بالاترین میزان رضایتمندی ساکنین از محیط کالبدی، شاخص وضعیت تغذیه با 2/3 از محیط اقتصادی و شاخص اعتماد به همسایه با 1/3 از محیط اجتماعی بیش‌ترین میزان رضایتمندی را از محیط‌های 3 گانه نشان دادند. براساس نتایج مطالعه حاضر می‌توان گفت، بخش قابل توجهی از ساکنین سکونتگاه‌های غیررسمی از کیفیت زندگی خود در ارتباط با استانداردهای محیط‌های 3 گانه رضایت کمی دارند.