سنتز سبز و مشخصه‌یابی نانوذرات Fe3O4 با استفاده از عصاره آبی تفاله چای و کاربرد آن در تهیه نانوکامپوزیت Fe3O4/Cellulose

در این مطالعه، نانوذرات اکسیدآهن مغناطیسی به روش سبز و با استفاده از عصاره آبی تفاله‌های چای به عنوان عامل کاهنده تولید و در ادامه از آن‌ها به منظور تهیه نانوکامپوزیت مغناطیسی و زیست تخریب‌پذیر Fe3O4/Cellulose استفاده شد. نانوساختارهای تهیه شده با استفاده از اسپکتروفوتومتری UV-Vis، FTIR، XRD، SEM، TEM، TGA و VSM مشخصه‌‌یابی و باهم مقایسه شدند. داده‌های حاصل از آنالیزهای صورت گرفته نشان دادند که نانوکامپوزیت سنتز شده دارای ساختاری کروی با میانگین اندازه ذرات nm 5/15 می‌باشند که در مقایسه با اندازه نانوذرات Fe3O4 خالص از میانگین کمتری nm 28، برخوردار هستند. این نتایج همچنین نشان داد که نانوکامپوزیت تهیه شده دارای مقاومت حرارتی بالاتری (°C 450-800) در مقایسه با سلولز خالص می‌باشد. خاصیت مغناطیسی نانوکامپوزیت emu/g 25 تعیین شد که کمتر از مقدار بدست آمده در نانوذرات Fe3O4 خالص (emu/g 45) بود. در ادامه ظرفیت تورمی مورد مطالعه قرار گرفت و g/g 3/139 تعیین گردید، که بیشتر از ظرفیت تورمی محاسبه شده برای سلولز خالص (g/g 8/66)، بود. با توجه به نتایج بدست آمده در این مطالعه، نانوکامپوزیت تهیه شده به دلیل برخورداری از ویژگی‌های مناسب و قابل قبولی از قبیل ظرفیت جذب بالای آب، قابلیت انتقال کنترل شده به صورت مغناطیسی و زیست تخریب‌پذیری برای استفاده در فناوری‌های مختلف از قبیل دارورسانی و تصفیه آب پیشنهاد شد.