سطح بندی توسعه یافتگی محلات شهری با تاکید بر رضایت مندی استاندارد مبلمان شهری (مطالعه موردی: محلات شهر ابرکوه)

بی‌شک قسمت عمده‌ای از عناصر تشکیل‌دهندۀ سیمای هر شهر مبلمان آن است. اجزایی که گذشته از کاربردهای خاص خود به زیبایی و انتظام شهر نیز سامان می‌بخشند. طبعاً شکل‌گیری عناصر بصری که تصویر هر شهر را به‌وجود می‌آورند خاطره‌ای را برای هر بیننده در ذهن باقی می‌گذارند و شناسایی این تصورات ذهنی می‌تواند در برنامه‌‌ریزی آیندۀ شهری اثرگذار باشد. لذا با توجه به اهمیت این موضوع، پژوهش حاضر سعی بر آن دارد تا محله‌های شهری ابرکوه را با توجه به رضایتمندی ساکنان از استانداردهای مبلمان شهری سطح‌بندی کند. روش تحقیق در این بررسی از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و آمار و اطلاعات آن از طریق روش‌های میدانی به‌دست آمده است. جامعۀ آماری این پژوهش شامل خانوارهای ساکن محله‌های نه‌گانۀ شهری ابرکوه بوده‌اند و بر اساس فرمول کوکران 263 نمونه خانوار به منظور جمع‌آوری اطلاعات تعیین شد. همچنین آزمون پیش‌آهنگی برای به‌دست آوردن ضریب اعتبار پرسش‌نامه انجام گرفت که ضریب اطمینان آلفای کرونباخ آن 76/0 به‌دست آمد که حاکی از مناسب بودن ابزار پژوهش بوده است. در این پژوهش به منظور وزن‌دهی شاخص‌ها از تکنیک دلفی و به منظور تحلیل داده‌ها در راستای سطح‌بندی محله‌های شهری از تکنیک ORESTE استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که اولاً سطح رضایتمندی در محلات نه‌گانۀ شهر ابرکوه پایین بوده و ثانیاً با توجه به یافته‌های تکنیک ارسته مشخص شد که محلات گلکاران، امامزاده احمد و نبادان به‌ترتیب در رتبه‌های یک تا سه از رضایتمندی استانداردهای مبلمان شهری قرار داشته‌اند.