سبک‌شناسی لایه‌ای ‌مجموعه ‌اشعار قیصر امین‌پور

«قیصر امین­پور»درمواجهه­با جهان­وجامعه،­شاعری­صادق­ است.شعر او،­گزارش­راستین­ مناسبات­ شاعر­باجامعه­ و تغییرات و تحوّلات­ فرهنگی و اجتماعی است. وی­ سخت­ملتزم­ ­و متعهّد به­ارزش­های­مذهبی ­است ­و اعتقادی­ راسخ به­ اصول ­­و آرمان­های­ جامعه دارد. کاربرد­ واژ­گان­ محاوره­ای­، ترکیبات­ تازه، عینی و حسّی ­بودن ­واژگان و­ ساختار ساد­ة جمله­ها در اغلب­ موارد از ویژگی­های ­برجستة ­زبان­ این گوینده ‌است؛ به­نحوی­­ که تبدیل به سبک­ شخصی وی شده­است. آهنگ و تناسب موسیقایی واژه­ها و نشان­دار بودن آنها و همچنین ساختار تعابیر از دیگر ویژگی­های شعر این سخنور است؛ بنابراین برای تبیین­گسترۀ­ سبک، مشخّصه­های ­زبانی ­همراه با­ ویژگی­های ­تصویری (بلاغی) و قلمرو اندیشه­های­ شاعر به طور موازی و در خدمت اهداف کلی اشعار بررسی می­گردد. این ­مقاله ­به شیوة توصیفی-تحلیلی به ­بررسی جنبه­های گوناگون سبکی اشعار «امین­­پور» با تکیه بر دو مجموعه شعر، «گل­ها همه آفتابگردانند» و «دستور­ زبان عشق» از اشعار دورۀ سوم و تکامل سبکی شاعر در چهار­ لایة­آوایی، واژگانی، نحوی و بلاغی­ پرداخته­است. بر ­اساس یافته­های این پژوهش، شعر «امین­پور» در حوزة واژگان و نحو و تصاویر دارای نوآوری است.