سببی‌سازی به‌عنوان فرایند تغییر ظرفیت در زبان کردی

نظریۀ ظرفیت، واژگان، از جمله افعال، را بر اساس نوع وابسته‌های همراهِ آنها در جمله، دارای ظرفیت می‌پندارد. در هر زبان فرایندهای مشخصی، از طریق تعداد متمم‌های نحوی در یک بند و یا به‌وسیلۀ تغییر نقش‌های معنایی موضوع‌های یک محمول، باعث تغییر در ظرفیت فعل می‌شوند. در این مقاله سعی شده است تا با اتخاذ چارچوب نظریۀ ظرفیت، به تجزیه و تحلیل ساخت‌های سببی در زبان کردیِ سورانی پرداخته شود. جمله‌ها و داده‌ها ابتدا از متونِ مکتوب و گفتار عادیِ گویشوران استخراج و سپس، جهت توصیف و تحلیل، طبقه‌بندی شدند و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در پایان نتیجه گرفتیم که سببی‌سازی ازجمله فرایندهای افزایشِ ظرفیت است، که باعث تغییر نوع و تعداد وابسته‌های فعل در جمله، در زبان کردیِ سورانی می‌شود.