سازه‌های مؤثر بر نگرش کشاورزان نسبت به ابعاد پایداری مزرعه در شرایط آبیاری با پساب شهری: مورد مطالعه شهرستان مرودشت

جمعیت کره زمین به صورت فزاینده‌ای به کشاورزی فاریاب برای کسب غذا وابسته شده است. دسترسی به آب عامل محدود کننده‌ای برای تولیدات کشاورزی محسوب می‌شود. در کشور ما نیز به خاطر موقعیت خاص جغرافیایی و قرار گرفتن در منطقه خشک و نیمه‌ خشک، استفاده از آب‌ های غیر متعارف مانند پساب شهری برای دست‌یابی به توسعه پایدار کشاورزی امری ضروری است. هدف این پژوهش سنجش سازه‌ های مؤثر بر نگرش کشاورزان استفاده کننده از پساب شهری در خصوص پایداری استفاده از این منبع می ‌باشد. برای انتخاب نمونه مورد نظر در پیمایش با بکارگیری روش نمونه‌ گیری تصادفی سیستماتیک تعداد 99 کشاورز از میان 203 کشاورز استفاده کننده از پساب شهری در دو روستای دولت ‌آباد و سهل ‌آباد در شهرستان مرودشت انتخاب شدند. یافته‌ های پژوهش نشان داد که نگرش کشاورزان در مورد پایداری اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی استفاده از پساب شهری در سطحی بالاتر از حد متوسط شاخص مورد استفاده می‌باشد. نگرش کشاورزان در مورد بعد زیست‌محیطی پایداری در پایین‌ترین سطح قرار داشت. مهم‌ترین سازه ‌های تأثیر‏گذار بر ابعاد پایداری، مدیریت استفاده از پساب شهری و دانش کشاورزان می‌ باشد. در پایان نیز به منظور افزایش پایداری در شرایط استفاده از پساب شهری راهکار‌هایی ارائه شده است.