ساخت و مشخصه‌یابی غشای پلی‌کاپرولاکتون‌فومارات- ژلاتین الکتروریسی شده برای کاربرد بازسازی هدایت شده‌ی بافت پریودنتال
Authors
Abstract:
غشاهای مسدود کننده به منظور بازسازی بافت هدایت شده پریودنتال در دندان پزشکی، استفاده میشوند. هدف از این پژوهش، ساخت و مشخصه یابی غشای پلی کاپرولاکتون فومارات- ژلاتین به روش الکتروریسی برای کاربرد بازسازی بافت پریودنتال بود. ابتدا پلیکاپرولاکتوندیال و پلیکاپرولاکتون فومارات ساخته شد و به وسیله ی آزمایشات طیف سنجی تشدید مغناطیسی هسته(HNMR)، طیف سنجی فروسرخ فوریه(FTIR) و کروماتوگرافی ژل تراوایی(GPC) مشخصه یابی شد. غشای پلی کاپرولاکتون فومارات- ژلاتین به روش الکتروریسی با موفقیت ساخته شد. در واقع، مخلوط کردن این پلیمر با ژلاتین امکان الکتروریسی و تهیه غشاء از این ماده را به روش الکتروریسی فراهم نمود. محلول ژلاتین در استیک اسید هدایت الکتریکی و ویسکوزیتهی بیش تری نسبت به محلول پلیکاپرولاکتون فومارات در استیک اسید دارد، که به پلیکاپرولاکتون فومارات توانایی الکتروریسی شدن میدهد. محلول 30 درصد وزنی پلی کاپرولاکتون فومارات در استیک اسید دارای هدایت الکتریکی 146 میکروزیمنس بر سانتیمتر در 23 درجه سانتیگراد و ویسکوزیته ی 26/55 میلی پاسکال در ثانیه در نرخ برش 48/692 ثانیه به توان منفی یک است. این اعداد برای محلول 30 درصد وزنی ژلاتین در استیک اسید به ترتیب عبارت از1015 میکروزیمنس بر سانتیمتر در 23 درجه سانتیگراد برای هدایت الکتریکی و ویسکوزیته ی 51/265 میلی پاسکال در ثانیه در نرخ برش 48/692 ثانیه به توان منفی یک میباشند. مشاهدات میکروسکوپی الکترونی روبشی (SEM) وهمچنین FTIR ساخت این غشا را اثبات کرد.
similar resources
ساخت و مشخصه یابی غشای پلی کاپرولاکتون فومارات- ژلاتین الکتروریسی شده برای کاربرد بازسازی هدایت شده ی بافت پریودنتال
غشاهای مسدود کننده به منظور بازسازی بافت هدایت شده پریودنتال در دندان پزشکی، استفاده میشوند. هدف از این پژوهش، ساخت و مشخصه یابی غشای پلی کاپرولاکتون فومارات- ژلاتین به روش الکتروریسی برای کاربرد بازسازی بافت پریودنتال بود. ابتدا پلیکاپرولاکتوندیال و پلیکاپرولاکتون فومارات ساخته شد و به وسیله ی آزمایشات طیف سنجی تشدید مغناطیسی هسته(hnmr)، طیف سنجی فروسرخ فوریه(ftir) و کروماتوگرافی ژل تراوا...
full textالکتروریسی ژلاتین با غلظت بالا و اتصال عرضی آن از طریق واکنش میلارد برای کاربرد در ساخت داربست‌های مهندسی بافت
در این مطالعه، با استفاده از افزودن حلال آلی غیر پروتونی دی متیل فرمامید (DMF) با هدف کاهش کشش سطحی محلول ژلاتینی با غلظت بالا (%wt. 20) و همچنین کاهش مقدار حلال اسیدی استفاده شد. با تغییر نسبت سه نوع حلال آب/دی متیل فرمامید/فرمیک اسید، مقدار بهینه این حلال‌ها برای انجام الکتروریسی محلول ژلاتین تعیین شد. تصاویر FESEM نشان داد که اندازه متوسط الیاف ژلاتینی در شرایط بهینه در حدود nm ±35 122 است. ...
full textساخت داربست‌های هیبریدی نانولیفی از پلی‌لاکتیک اسید-گرافن و ژلاتین برای کاربرد در مهندسی بافت استخوان
فرضیه: در بین نانوساختارها، نانوالیاف و نانوذرات به دلیل داشتن سطح ویژه زیاد و زیست‌سازگاری عالی کارایی چشمگیری در مهندسی بافت و رهایش کنترل‌شده دارو دارند.روش‌ها: در این پژوهش، تولید داربست‌های نانولیفی از پلی‌لاکتیک اسید (PLA)، ژلاتین (Gel) و گرافن (G) به‌منظور ارزیابی کاربرد آن‌ها در مهندسی بافت استخوان بررسی شده است. به‌کارگیری ترکیب پلیمر طبیعی ژلاتین به همراه پلیمر سنتزی PLA به استفاده هم...
full textبررسی ریزساختار نانوالیاف ژلاتین الکتروریسی شده
الکتروریسی یک روش نسبتا آسان، فراگیرو ارزان است که بطور گسترده برای تولید الیاف نانو بکارگرفته می شود. بیشتر تحقیقات بر روی الکتروریسی پلیمرهای مصنوعی می باشد اما با توجه به جایگاه پلیمرهای طبیعی در محصولات پزشکی که نانو الیاف نقش پررنگی را در این زمینه ایفا کرده تمایل به الکتروریسی پلیمرهای طبیعی همچون ژلاتین به علت خواص زیست تخریبپذیری،زیست سازگاری، آبدوستی و مقرون به صرفه بودن افزایش یافت...
full textطراحی و ساخت داربست‌های هیبریدی متخلخل زیست‌تخریب‌پذیر بر پایه کیتوسان-ژلاتین-تری‌فسفات کلسیم برای مهندسی بافت
full text
داربست های نانوالیافی ساخته شده به روش الکتروریسی برای بازسازی عروق آسیب دیده
تقاضای روزافزونی برای پیوندهای عروقی مهندسی‌بافت‌شده با اثر بخشی طولانی مدت جهت جایگزینی یا بای‌پس عروق آسیب‌دیده در بیماری‌های مختلف قلبی و عروقی وجود دارد. عروق مهندسی‌بافت‌شده ایده‌آل باید زیست‌سازگار، خون‌سازگار، و مقاوم در برابر اتساع آنوریسم بوده و همچنین به آسانی قابل کاشت در بدن باشند. حوزه‌ی مهندسی‌بافت عروق فرصتی را برای طراحی و ساخت پیوندهای مصنوعی ایده‌ال فراهم می‌کند و تاکن...
full textMy Resources
Journal title
volume 9 issue 3
pages 79- 92
publication date 2015-11-22
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023